تعریف واژه شناسی در میزر:
همان طور که در مقاله قبلی اشاره کردیم، واژه (اصطلاح) میزر در طول زمان معنایش تغییر کرده است. میزر به هنگام اختراع، به معنی تابش میکروویو تقویت شده به روش گسیل القایی بود.
در واقع واژه میزر، برای سیستم هایی که در ناحیه میکروویو از طیف الکترومغناطیسی تابش تقویت شده داشتند، استفاده می شد.
با گسترش تکنولوژی، دانشمندان دریافتند که اصول فیزیکی میزرها در دیگر فرکانس های طیف الکترومغناطیسی نیز قابل استفاده است.
به طور مثال میزرهایی ساخته شد که در فرکانس های پایین تر از ناحیه میکروویو (رادیویی) و یا بالاتر از طیف میکروویو (مادون قرمز) توانایی تابش تقویت شده حاصل از گسیل القایی را داشتند.
به همین دلیل تاونز (Townes) که از مخترعین میزر ابتدایی (میزر میکروویو) بود، پیشنهاد کرد تا کلمه "Microwave" با کلمه "Molecular" جایگزین شود.
در سال های ابتداعی اختراع لیزر، قبل از آنکه واژه لیزر برای آن ها انتخاب شود، از عبارت میزر اپتیکی برای توصیف آن ها استفاده می کردند.
چرا که در واقع میزرهایی بودند که در فرکانس های طیف مرئی توانایی تابش تقویت شده حاصل از گسیل القایی را داشتند.
همچنین عبارات دیگری نظیر میزر فرابنفش، میزر اشعه ایکس و … بر مبنای تعریف عبارت "X Molecular Amplification by Stimulated Emission of Radiation" پیشنهاد شدند که هیچ گاه مورد استفاده عموم قرار نگرفتند.
امروزه تنها دو واژه لیزر و میزر را برای تمامی تابش های تقویت شده حاصل از گسیل القایی از طیف الکترومغناطیس به کار می برند.
در اکثر مراجع واژه لیزر برای فرکانس های ناحیه اپتیکی (مادون قرمز، مرئی و فرابنفش)، اشعه ایکس و واژه میزر برای ناحیه رادیویی و میکروویو به کار می رود.