ضایعات برد موبایل و اهمیت آنها

در دو دهه اخیر به دلیل پیشرفت تکنولوژی، علم مواد و فرآیندهای تولید، تولید و استفاده از لوازم الکترونیکی و الکتریکی به شدت افزایش یافته است. میزان تولید ضایعات الکترونیکی جهان در حدود 20- 50 میلیون در سال است.

موبایل های همراه با عبور از میزان فروش 1 میلیارد در سال 2009، نقشی اساسی را در ضایعات الکترونیکی دارند. طبق مطالعه ای که در کشور استرالیا صورت گرفته، مشخص شده است که مردم به صورت متوسط هر ماه یکبار موبایل خود را عوض می کنند.

این به این معناست که هر 8 ماه یکبار در این کشور 16 میلیون گوشی موبایل ضایعاتی تولید می شود. علی رغم اینکه عمر متوسط یک موبایل 7 سال است اما متوسط جهانی نشان می دهد که استفاده کنندگان هر 11 ماه گوشی خود را تعویض می کنند.

ضایعات موبایل شامل عوامل سمی همچون سرب، جیوه، کادمیوم، نیکل و غیره هستند که می توانند به محیط زیست ما آسیب برسانند. همچنین فلزات بسیار با ارزشی همانند طلا، نقره، پلاتین و پالادیوم در نیز در این ضایعات وجود دارند. با توجه به وجود عوامل آسیب زا، فلزات با ارزش و حجم زیاد تولیدی این مواد، انجام عملیات بازیافت بر روی این مواد امری غیر قابل اجتناب است.

برای بازیافت ضایعات برد موبایل روش های شیمیایی همانند روش پیرومتالورژیکال و هیدرومتالورژیکال مورد استفاده قرار می گیرند. روش پیرومتالورژیکال از گذشته برای استخراج فلزات مورد استفاده قرار می گیرد اما به دلیل استفاده از سیانید و گازهای سمی که این فرآیند تولید می کند در حال جایگزینی با فرآیندهای هیدرومتالورژیکال است.

بازیابی متعارف طلا و سایر فلزات از سنگ معدن های پیچیده از طریق سیانید، در حدود 100 سال قدمت دارد. اما با توجه به اثرات سمی سیانید این کار در بسیاری از کشورها ممنوع شده است. Thiourea ((SC(NH2)2 یک ماده غیر سیانیدی موثر برای استخراج طلا از جامدات است، اما به دلیل بالا بودن هزینه آن از نظر اقتصادی به صرفه نیست. استخراج طلا توسط تیوسولفات دهه هاست که شناخته شده است اما تحقیقات در این مورد 2 دهه است که گسترش پیدا کرده است.