تولید سوخت های زیست تخریب پذیر با ایزوبوتانول

کاهش منابع و مشکلات زیست محیطی که سوخت های فسیلی به همراه دارند و همچنین قیمت های بی ثباتی که در بازار وجود دارد، تلاش برای جایگزین کردن این سوخت ها با سوخت های زیستی به اولویت بسیاری بدل گشته است.

در طی دو دهه گذشته تلاش های بسیاری در این زمینه صورت گرفته است و سوخت های مایعی که توانایی استفاده در ترکیب با سوخت های فسیلی و یا به تنهایی در موتورها را دارند معرفی شده اند که در این میان ایزوبوتانول هم به عنوان یکی از مواد شیمیایی قابل استفاده در تولید سوخت زیست تخریب پذیر مطرح شده است.

در حال حاضر رقابتی میان تولید سوخت های زیستی به وجود آمده است. اتانول می تواند توسط گیاهان تولید شده و از آنجایی که گیاهان تجدید پذیر هستند، اتانول تولیدی با این روش نیز تجدید پذیر است. واحدهای تولید کننده اتانول می توانند به صورت مستقیم سوخت بر پایه اتانول تولید کنند و یا اینکه آن را برای تبدیل به بوتانول مورد استفاده قرار دهند.

با این حال یک سوخت تجدیدپذیر می تواند یک سوخت بسیار موثر باشد و در صورت پیشرفت راه های تولید آن از منابع تجدید پذیر می تواند به عنوان یک سوخت بسیار موثر و مفید مورد استفاده قرار گیرد. ایزوبوتانول دارای انرژی بالاتری نسبت به اتانول است، از همین رو می تواند جذابیت سوختی داشته باشد. با این حال قیمت تمام شده برای تولید این الکل تقریبا به صورت متوسط دو برابر قیمت تولید اتانول است.

مضرات و سمیت ایزوبوتانول برای سلامتی

از آنجایی که ایزوبوتانول به عنوان حلال در تولید مواد مختلفی مانند عطرها، طعم دهنده ها، داروها، آفت کش ها و غیره مورد استفاده قرار می گیرد. همچینین این الکل در سوخت، رنگ، لاک و … نیز کاربرد دارد. از همین رو نفوذ ایزوبوتانول به درون آب آشامیدنی امری دور از ذهن نیست. به عنوان مثال آزمایش بر روی آب موجود در کنار یک کارخانه تولید این محصول نشان داده است که 98 تا 308 بخش در میلیارد از این ماده در آب وجود داشته است.

میزان استاندارد این الکل در آب آشامیدنی 300 بخش در میلیارد (ppb) اعلام شده است. به این معنی که آب آشامیدنی مورد استفاده توسط انسان ها باید داری حداکثر 300 و یا کمتر ppb ایزوبوتانول داشته باشد. با مطالعاتی که بر روی حیوانات صورت گرفته است، محققان به این نتیجه رسیده اند که استفاده از آبی دارای غلظتی بیش از میزان استاندارد است، می تواند باعث ایجاد مشکل در تولید مثل مردان شود.

ایزوبوتانول در میان ترکیبات خانواده ی بوتانول ها کمترین میزان سمیت را دارد. مقدار LD50 برای این ترکیب mg/kg 2460 است. در سال 2009 دولت کانادا استفاده از این ترکیب در محصولات آرایشی راممنوع اعلام کرد.