تعمیم قضیه میلر

تعمیم قضیه میلر:
اصل اثر میلر توسط امپدانس خازنی متصل بین دو گره قابل پیاده سازی است. تئوری میلر، اثر میلر را به صورت اعمال اختیاری امپدانس Z بین گره ها تعمیم می دهد.

همچنین یک ضریب ثابت K را فرض می کند. به جز این دو تغییر، تمام موارد ذکر شده در بالا صحیح است.

اما حتی زمانی که این ملزومات نقض شوند، مشخصه های اصلاح شده تئوری میلر وجود دارند و این آرایش می تواند توسط تغییر امپدانس و ضریب تعمیم داده شوند.

المان غیرخطی:
علاوه بر امپدانس، آرایش میلر می تواند منحنی مشخصه جریان-ولتاژ یک المان اختیاری را نیز اصلاح کند.

مدار یک مبدل لگاریتمی دیودی مثالی از یک مقاومت غیرخطی است که در آن منحنی مشخصه نمایی جریان-ولتاژ بایاس مستقیم دیود به یک خط عمودی مستقیم دارای هم پوشانی با محور Y تبدیل شده است.

ضریب غیرثابت:
اگر ضریب K تغییر کند، المان های ناشناخته ای به دست می آیند.

یک مدار ژیراتور، مثالی از چنین المان مجازی است که در آن مقاومت RL به نحوی اصلاح شده است که بتواند عکس مقاومت، خازن یا سلف را تقلید کند.