انتشار امواج مایکروویو:
همان طور که بخش قبل اشاره کردیم، امواج مایکروویو برخلاف امواج رادیویی (باند VHF به پایین)، تنها می توانند به صورت Line of Sight منتشر شوند.
از این حیث ارتباطات فرکانس بالای مایکروویو علی رغم پهنای باند بالا، از لحاظ مسافت با محدودیت مواجه هستند. به طور میانگین، فاصله لینک های مخابراتی مایکروویو در حدود 48 الی 64 کیلومتر است.
جدا از بحث مسافت، رطوبت موجود در هوا باعث جذب امواج مایکروویو می شود. امواج مایکروویو به راحتی جذب مولکول های دوقطبی نظیر آب شده و باعث ارتعاش و گرم شدن آن ها می شوند.
اساس کار اجاق های مایکروویو نیز همین امر است. با این اوصاف در روزهای بارانی و یا شهرهای مرطوب، انتشار امواج مایکروویو با محدودیت مواجه است.
لازم به ذکر است که میرایی امواج مذکور با افزایش فرکانس، افزایش می یابد. منظور از میرایی، این است که دامنه موج با انتشار رفته رفته کم شده و در نهایت از بین برود.
البته طبق قوانین فیزیک، امواج مذکور دارای انرژی بوده و انرژی از بین نمی رود، بلکه به فرم دیگری نظیر گرمایی بدل می شود.
شکل (5): میزان عبور امواج مایکروویو از جو (برحسب درصد) در محدوده فرکانسی 0 تا 1 تراهرتز
همچنین در فرکانس های بالاتر از 40 گیگاهرتز، امواج مایکروویو جذب گازهای جوی شده که این امر نیز انتشار مستقیم امواج مذکور را به چند کیلومتر محدود می کند.
در فرکانس های بالا تر از 100 گیگاهرتز نیز پدیده جذب مطابق با شکل زیر با سرعت خیلی زیادی افزایش پیدا می کند.
شکل (6): میزان شفافیت اتمسفر (Atmospheric Opacity) برای طول موج های مختلف از امواج الکترومغناطیسی
البته امواج مایکروویو با محدوده فرکانسی باریک 0.45GHz∼5GHz را می توان از طریق بازتاب از تروپوسفر (tropospheric scatter: troposcatter) تا فاصله های حدود 300 کیلومتر نیز، به شرط زاویه ارسال درست و آنتن های فرستنده و گیرنده با بهره بالا ارسال کرد.
شکل (7): لایه های مختلف جو (اتمسفر) زمین