سنسورهای مجاورتی فتوالکتریک انعکاس به عقب

سنسورهای مجاورتی فتوالکتریک انعکاس به عقب:
سنسورهای مجاورتی فتوالکتریک انعکاس به عقب (Retro-reflective) نیز جزو سنسورهای فتوالکتریک با مسافت اندازه گیری بالا هستند.

بعضی از این سنسورها تا فاصله 10 متر را نیز می توانند اندازه گیری کنند. عملکرد این سنسورها مشابه با نوع Through-Beam است و خروجی زمانی تولید می شود که در یک اشعه ثابت، وقفه ایجاد شود.

اما در این مدل به جای ایجاد محفظه جداگانه برای فرستنده و گیرنده، هر دو در یک مکان و یک جهت قرار دارند.

فرستنده یک پرتو نور (مرئی یا فروسرخ یا لیزر) تولید می کند و آن را به سمت یک منعکس کننده (Reflector) با طراحی خاص می تاباند.

سپس اشعه دوباره به عقب به سمت گیرنده بازتابانده می شود. زمانی که در پرتو نور وقفه ای ایجاد شود، وجود شی در محدوده را نشان می دهد.

یک دلیل برای استفاده از سنسورهای مجاورتی فتوالکتریک انعکاس به عقب به جای سنسورهای نوع Through-Beam، سادگی در سیم کشی و نصب این نوع سنسورها است.

دلیل دیگر این است که در سمت مخالف فقط باید منعکس کننده نصب شود. این موارد منجر به کاهش هزینه و نیز زمان نصب می شود.

اشیا با توان انعکاس بالا مانند آینه و قوطی های فلزی و نیز بطری های شیشه ای برای این نوع سنسورها چالشی بزرگ محسوب می شوند.

این اشیا گاهی نور را به اندازه ای بازتاب می دهند که گیرنده به اشتباه آن را نور فرستاده شده از فرستنده تعبیر می کند و در نتیجه عدم وجود شی را نمی تواند به درستی تشخیص دهد.

برای رفع این مشکل، می توان از فیلتر پلاریزاسیون (Polarization) استفاده کرد، در نتیجه فقط نور بازتاب شده توسط منعکس کننده با طراحی خاص تشخیص داده می شود و گیرنده توسط بازتاب های اشتباهی به خطا نمی افتد.