سنسور مجاورتی خازنی

سنسور مجاورتی خازنی:
سنسور مجاورتی خازنی (Capacitive) قادر است اهداف فلزی و نیز غیرفلزی را در فرم پودری، گرانولیتی، مایع و جامد تشخیص دهد.

این موارد و نیز توانایی آن ها در اندازه گیری بدون استفاده از فلزات آهنی، سنسورهای خازنی را برای کاربردهایی مانند تشخیص سطح مایعات در تانک ها و شناسایی سطح ذرات و پودرها مناسب می سازد.

در سنسورهای مجاورتی خازنی، دو صفحه رسانا در پتانسیل های مختلف روی سر اندازه گیر نصب می شوند که مانند یک خازن باز عمل می کنند.

همچنین هوا نقش عایق را در این سنسور بازی می کند. در حالت عادی ظرفیت خازنی بسیار کوچکی بین دو صفحه رسانا وجود دارد.

همانند سنسور نوع القایی، صفحات به مدار نوسان ساز، اشمیت تریگر و تقویت کننده خروجی متصل می شوند.

زمانی که یک هدف وارد ناحیه اندازه گیری شود، ظرفیت خازنی صفحات افزایش می یابد و منجر به تغییر دامنه نوسان می شود که به نوبه خود منجر به تغییر در وضعیت اشمیت تریگر و ایجاد یک سیگنال خروجی می گردد.

به این تفاوت بزرگ در سنسور نوع القایی و نوع خازنی توجه شود که در سنسور القایی، نوسان تا قبل از حضور شی وجود دارد، اما در سنسور نوع خازنی، نوسان فقط در زمان حضور شی به وقوع می پیوندد. در شکل زیر نمایی از سنسور مجاورتی خازنی نشان داده شده است.

چون سنسور خازنی شامل صفحات باردار است، گاهی اندازه گیری با سرعت کمتری انجام می گیرد.

فرکانس کاری این سنسورها معمولا در بازه 10 تا 50 هرتز است و میدان اندازه گیری آن ها در بازه 3 تا 60 میلی متر قرار دارد.

قطر معمول این سنسورها از 12 تا 60 میلی متر (در انواع حفاظ دار و بدون حفاظ و قابل نصب) تغییر می کند. محفظه سنسور نوع خازنی معمولا از جنس فلز یا پلاستیک PBT و بسیار محکم (Rugged) است، در نتیجه امکان نصب در موقعیتی بسیار نزدیک به فرآیند مورد پایش وجود دارد.

اگر سنسور دارای دو انتخاب Normally-Open و Normally-Closed باشد، در اصطلاح گفته می شود که سنسور خروجی تکمیلی (Complimentary) دارد.

به دلیل توانایی این نوع سنسور در تشخیص انواع مختلف اشیا، به منظور جلوگیری از تریگر اشتباه، باید از حضور مواد غیر هدف در بازه اندازه گیری جلوگیری شود.

به همین دلیل، اگر شی هدف عمدتا از جنس مواد آهنی باشد، سنسور نوع سلفی انتخاب قابل اعتمادتری محسوب می شود.