در مرحله اول ابتدا اتیلن و اکسایدها به داخل یک راکتور چند لوله ای جهت تولید اتیلن اکساید وارد می شوند. این واکنش گرما زا در بسترهای ثابت داخل لوله های راکتور و عموما در فاز گاز اتفاق می افتد ( کاتالیست مورد استفاده نقره بر روی پایه ای از آلومیناست).در طول فرآیند بخار آب بر اثر گرمای واکنش تولید می شود.
بازیابی اتیلن اکساید
محصول به دست آمده از راکتور به واحد جذب اتیلن اکساید (EO) فرستاده می شود. بخشی از بخارات گازی در راکتور بازگردانی شده و مابقی آن به واحد حذف کربن دی اکسید فرستاده می شود که شامل یک جذب کننده و یک استریپر است. در این واحد کربن دی اکسید جهت استفاده در تولید اتیلن کربنات جداسازی می شود.
سپس، بخار رقیق اتیلن اکساید از جاذب خارج شده و وارد EO استریپر می شود. در استریپر EO غلیظ شده و سپس کندانس می شود.در نهایت اتیلن اکساید خالص هیدرولیز شده ( با آب واکنش می دهد) و محصول آن مونو اتیلن گلیکول و کربن دی اکسید خواهد بود. واکنش با کمک یک کاتالیست همگن در فاز مایع انجام می گیرد.
کاربرد ها
این ماده برای ساخت مواد زیر مورد استفاده قرار می گیرد:
خواصی همانند ماندگاری، استحکام و آبگریزی باعث شده است که از این ماده در صنایع بسیاری استفاده شود که می توان به تولید رزین های پلی استر، الیاف و فیلم اشاره کرد. خواص فیزیکی این ترکیب این اجازه را می دهد تا کاربردهای متفاوتی به عنوان خنک کننده، عامل ضد خوردگی، ماده آب زدا و واسطه شیمیایی، پیدا کند.لازم به ذکر است که این ماده سمی می باشد و در صنایع غذایی مورد استفاده قرار نمی گیرد. در این صنعت از پروپیلن گلایکول استفاده می نمایند.
خنک کننده و انتقال دهنده حرارت
عمدتا از ترکیب فوق برای انتقال حرارت جا به جایی در اتومبیل ها و کامپیوتر ها استفاده می شود. به عنوان ماده خنک کننده در سیستم های تهویه هوا و در سیستم های زمین گرمایی نیز برای انتقال گرمای زمین مورد استفاده قرار می گیرد.