اولین نوع از ریز الیاف در اواسط دهه 60 میلادی توسط یک شیمیدان ژاپنی به نام Miyoshi Mikimoto ابداع گردید. نوع ویژه ای از این الیاف که به نام Sea-Island خوانده می شوند، کامپوزیتی حاصل از یک پلیمر و فیلامنت های پلیمری دیگر است، که از قرار گرفتن تعدادی فیلامنت بسیار ظریف از یک پلیمر، درون یک ماتریس از پلیمر دیگر تشکیل یافته اند. این الیاف به روش اکستروژن تولید، و عملیات تکمیلی ریسندگی بر روی آن ها صورت می گیرد.
معمولا حدود 80 درصد از این نوع ریز الیاف را ماتریس و بقیه را فیلامنت ها تشکیل می دهند. منسوجات حاصل از این الیاف برتری های چشمگیری نسبت به منسوجات عادی دارند که می توان به سبکی، نرمی، دوام، مقاومت در برابر آب، و تنفس پذیری آن ها اشاره نمود.
در تولید چرم ریز الیاف، از نوع خاصی از این الیاف که کامپوزیتی از پلی استر (جزءSea) و پلی آمید (جزء Island) هستند، استفاده می شود. این الیاف ابتدا به یک منسوج بی بافت تبدیل، و سپس در طی فرآیند تولید چرم میکروفایبر و در اثر قرارگیری در یک حلال قلیایی، الیاف پلی استر این منسوج حل شده و فیلامنت های بسیار ظریف و کوتاه پلی آمید باقی می مانند. قطر بسیار کم این فیلامنت ها (حدود 05/0دنیر) باعث نرمی و صافی سطح محصول نهایی می گردند.
فیلامنت های بسیار ظریف و کوتاه پلی آمید همچون الیاف کلاژن در چرم طبیعی عمل کرده و به همراه پلی یورتان، ساختاری نظیر چرم طبیعی به وجود می آورند.ساخت چرم میکروفایبر به این ترتیب که منسوج بی بافت پس از آغشته شدن توسط محلول پلی یورتان و نهایتا کوگوله شدن این رزین، وارد حمامی از یک محلول قلیایی می شوند تا ماتریس الیاف منسوج بی بافت (جزء Sea)، در آن حل شده و تنها فیلامنت های ظریف و کوتاه پلی آمید، در داخل ساختمان چرم مصنوعی باقی بمانند.