روغن های گیربکس معمولا در دو دسته بندی متفاوت جای می گیرند. دسته اول مربوط به خودروهای دنده اتوماتیک است که معمولا با نام روغن گیربکس شناخته شده و علامت آن ها با ATF نمایش داده می شود. دسته دوم نیز مربوط به خودروهای دنده دستی است که بیشتر با نام روغن واسکازین شناخته شده و با علامت MTF مشخص می شود.
معمولا روغن های گیربکس اتوماتیک از گرانروی کمتری برخوردار بوده و رقیق تر می باشند که این به خاطر تفاوت قرارگیری چرخ دنده ها و نحوه جایگیری آن ها در جعبه دنده اتوماتیک است. اما روغن واسکازین دستی، معمولا غلیظ تر بوده و حاوی ترکیبات متفاوتی است که برای دنده های دستی مناسب تر است. بنابراین هیچ گاه نباید روغن گیربکس دستی را به جای اتوماتیک به کار برد و یا برعکس.
انواع روغن گیربکس اتوماتیک
این روغن ها در سیستم های انتقال هیدرولیک خودروهایی که جعبه دنده ی آنها اتوماتیک است، مورد استفاده قرار می گیرند. این سیستم ها امروزه در بیشتر ماشین های سواری و برخی از کامیون ها به کار گرفته می شوند. فرمولاسیون روغن دنده های اتوماتیک نسبت به روغن دنده های معمولی پیچیدگی بیشتری دارد و گاهی مواد افزودنی موجود در آن به 15 نوع می رسد. روغن پایه ی به کار رفته در ساختار روغن دنده ی اتوماتیک بسیار سبک است و مقدار زیادی مواد افزودنی دارد که موجب می شود دنده ها به راحتی جابه جا شوند.مهم ترین خواص روغن دنده های اتوماتیک عبارت اند از:
روغن دنده های اتوماتیک گرانروی کمی دارند و برای به کارگیری در سیستم های انتقال قدرت مناسب اند. در مورد روغن دنده های اتوماتیک طبقه بندی خاصی وجود ندارد و شرکت های سازنده ی خودرو، خود استانداردهای خاصی را برای روغن های مورد استفاده تعریف کرده اند. برخی از این استانداردها عبارتند از: