شهرداری ها همیشه با مشکل بازیافت، به خصوص بازیافت پلاستیک مواجه هستند. با این حال، کمی آموزش و تلاش می تواند اوضاع را عوض کند. این بحث از جهات مختلفی جالب توجه است و می تواند منجر به سیاست گذاری صحیح شود.
اگرچه ممنوعیت استفاده از محصولات پلاستیکی از گزینه های پیش رو می باشد اما بدترین گزینه است. اگر به لیست متداول ترین زباله های جمع آوری شده از سواحل نگاه کنید، متوجه می شوید ظروف یک بارمصرف به جای آنکه به درستی بازیافت یا معدوم شود، همه جا را در بر گرفته است.
مهم تر از آن، مشکل اصلی، اصرار مصرف کنندگان به بازیافت محصولات پلاستیکی است که یا ارزش بازیافت ندارند و یا اصلا قابل بازیافت نیستند. البته در این مورد نمی توان مصرف کنندگان را سرزنش کرد زیرا آنها تلاش می کنند کار درست را انجام دهند.اما مقصر اصلی چه کسی است؟ اول انجمن ها و شرکت های حمل و نقل زباله که هیچ گاه به وضوح اعلام نمی کنند که چه نوع زباله هایی مناسب جمع آوری در سطل های بازیافت هستند.
پس از آن، صاحبان برندهایی که از نمادها و برچسب های قابل بازیافت روی محصولات خود استفاده می کنند، مقصرند، در حالی که در واقعیت این محصولات با دردسر بسیار فراوانی قابل بازیافت هستند.برای نشان دادن واقعیت، این ادعاها و برچسب ها باید به روزرسانی شوند. اینکه یک محصول به لحاظ نظری قابل بازیافت می باشد، قابل قبول نیست. به خصوص در شرایطی که در سال های اخیر، صاحبان برندها از طریق ادعای قابل بازیافت بودن به سودآوری می رسند.
شاید صاحبان برندها فکر می کنند واقعا این پلاستیک ها قابل بازیافت هستند اما شواهد نشان می دهد که اینطور نیست و تنها باعث تنوع و تجمع زباله ها می شود. این موضوع به شدت بر صنعت پلاستیک اثرگذار است و انواع محدودیت ها، ممنوعیت ها و مالیات را برای این صنعت به همراه دارد.زمان آن رسیده که از شر نمادهای بی معنای بازیافت بر روی محصولات پلاستیکی و بسته بندی راحت شویم. بیایید با محصولاتی که بازیافت کد رزین آن ها در عمل بی فایده است و تنها باعث سردرگمی و گول زدن مصرف کننده می شوند شروع کنیم.
به جای آن می توان از برچسب هایی با اطلاعات بیشتر استفاده کرد، مانند برچسب های روی پوشاک که علاوه بر اینکه به مصرف کننده می گوید چطور باید آن را بشویند، در مورد اینکه باید از چه چیزهایی اجتناب کنند هم توضیح می دهد.همه گیری ویروس کرونا، نقش مهم پلاستیک در حفظ سلامت عمومی را به ما یادآوری کرد، اما پلاستیک ها هزینه هایی بر دوش سیاست گذاران قرار می دهند که آنها ترجیح می دهند این هزینه ها بر دوش صنایع بگذارند.
در نهایت باید گفت، اگرچه مشکلاتی اساسی به زیرساخت های مربوط به بازیافت پلاستیک وارد است اما بازیافت پلاستیک در نقطه بحرانی نیست. مشکل اصلی بازیافت کنندگان قیمت پایین رزین خام است، با این حال اشتباه است که صنعت بازیافت پلاستیک را یک صنعت ورشکسته بدانیم.در حال حاضر تقاضای زیادی برای رزین و محصولات بازیافتی با کیفیت بالا وجود دارد و این تقاضا رو به افزایش است. فراموش کردن صنعت بازیافت پلاستیک، ناعادلانه و غیرسازنده است.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
