فرآیند هیدروکراکینگ شکل سخت تری از فرآیند تصفیه هیدروژنی است. در این فرآیند هیدروژن و لوبکات در درجه حرارت و فشار بالاتری از فرآیند تصفیه هیدروژنی ساده و در مجاورت کاتالیست با هم ترکیب می شوند. طی این فرآیند چندین فعل و انفعال متفاوت دیگر اتفاق می افتد که اصلی ترین آنها به قرار ذیل است:
فعل و انفعالات در درجه حرارت های بالا در حدود 400 درجه سانتی گراد و در فشارهای نزدیک به psi3000 و در جوار کاتالیست صورت می گیرند. مولکول های هیدروکربور تولید شده خیلی پایدار بوده و این ویژگی، آنها را برای تولید روغن پایه ایده آل می نماید. فرآورده های جانبی این فرآیند نیز به عنوان سوخت های پاک مورد استفاده واقع می شوند.
شکل ابتدایی فرآیند هیدروکراکینگ برای تولید روغن پایه در سال های 1930 مورد آزمایش واقع شد اما طولی نکشید پس از تجاری شدن فرآیند تصفیه روغن با حلال، به سبب مسائل اقتصادی رها گردید. اما به هر صورت تحقیقات در زمینه فناوری هیدروکراکینگ ادامه یافت. بعد از جنگ جهانی دوم، صاحب نظران فناوری مدرن کاتالیست فرآیند هیدروکراکینگ، از آلمان به آمریکا وارد شدند.
در اواخر سال های 1950 شرکت Chevron این فناوری را برای تولید مواد سوختی به مرحله تجاری رساند. در سال 1969 اولین واحد هیدروکراکر برای تولید روغن پایه در پالایشگاه Chiba متعلق به شرکت Kosan از گروه Idemitsu ژاپن با استفاده از فناوری تحت لیسانس شرکت Gulf به مرحله تجاری رسید. با احداث این واحد هیدروکراکر، این امکان به وجود آمد که بدون نیاز به واحد موم گیری با حلال، روغن پایه بیشتر( با Yield بالاتر) که در عین حال دارای واکس نیز هست، حاصل شود. واحد بعدی با همان فناوری در سال 1971 در پالایشگاه Yabucoa در کشور پورتریکو احداث شد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
