سوپر جاذب ها و حسگرها

مهم ترین خواص مواد مورد نیاز در حسگرها عبارتند از حساسیت کافی به محرک های محیطی، گزینش پذیری برای اجزایی که باید شناسایی شوند و زمان پاسخ کوتاه و قابلیت بازآفرینی پالس خروجی.به خوبی شناخته شده که هیدروژل های پلیمری خواص شیمیایی، فیزیکی و مکانیکی مانند مقاومت الکتریکی، ظرفیت، اندازه و شکل خودشان را در پاسخ به محرک های محیطی از طریق فرآیند جذب یا دفع آب تغییر می دهند.

این تغییرات می توانند به یک سیگنال الکتریکی تبدیل شوند و تغییرات محیطی را نشان دهند. غشاهای خیلی نازک سوپرجاذب که سرعت جذب زیادی دارند برای کاربرد در حسگرها مناسب تر می باشند، زیرا محدودیت نفوذ در شبکه های پلیمری کاهش می یابد. همچنین مطالعات نشان می دهد که سوپر جاذب های کامپوزیتی (تهیه شده با خاک رس) دارای جذب آب بهتری نسبت به سوپرجاذب خالص هستند. بنابراین استفاده از سوپرجاذب های کامپوزیتی به عنوان یک ماده حساس به رطوبت در ساخت یک حسگر رطوبتی مناسب تر است.

تغلیظ پروتئین ها

پروتئین های حاصل از منابع بیولوژیکی در مراحل اولیه فرآیند خالص سازی، معمولاً در محلول رقیق هستند. لذا تغلیظ این محلول ها اغلب برای کاهش حجم مایع فرآیند و در نتیجه افزایش سرعت فرآیند لازم است. یکی از روش های گزارش شده برای تغلیظ پروتئین ها، استفاده از سوپرجاذب های پلیمری می باشد.

کاهش اتلاف جریان در سیالات حفاری

سوپرجاذب ها به عنوان افزودنی در سیالات حفاری مورد استفاده در چاه های نفت به منظور کاهش اتلاف جریان در چاه استفاده می شوند. سوپر جاذب درون پوششی از پارافین با وزن مولکولی کم قرار می گیرد، با افزایش درجه حرارت گل در چاه حفاری، پارافین ذوب و سوپرجاذب آزاد می شود. سوپرجاذب با جذب آب و متورم شدن موجب بسته شدن نقاط شکاف و ترک در چاه می شود. نتیجه این عمل، کاهش اتلاف جریان می باشد.

برای کپسولی شدن، پلیمر سوپرجاذب در واکس مذاب ریخته شده و به شدت هم زده می شود تا کخلوطی یکنواخت به دست آید. سپس مخلوط داغ در یک مخلوط کن که حاوی آب سرد است ریخته و مخلوط کن روشن می شود. مخلوط داغ، جامد و همزمان تحت برش قرار می گید تا گرانول های کوچکی به دست آید. در ادامه مخلوط واکس - پلیمر خارج و فیلتر می شود. گرانول های حاصله با آب شسته شده تا گرانول هایی که سطح آن ها پوشش ندارند، خارج گردند.