سوپرجاذب های پلیمری

هیدروژل های سوپرجاذب اکریلیکی بیشترین اهمیت را در میان انواع گوناگون هیدروژل های سوپرجاذب دارند. خواص خوب این سوپرجاذب ها از نظر میزان جذب، سرعت، استحکام ژل و ارزان بودن مونومرهای اکریلیکی سبب جذابیت این خانواده از سوپرجاذب ها شده است. پلیمرهای سوپرجاذب (SPA)، ژل های پلیمری آب دوست یا هیدروژل هایی هستند که می توانند مقادیر زیادی آب یا محلول های فیزیولوژیکی را جذب کنند.

از لحاظ عملی یک سوپر جاذب به صورت ماده خشکی توصیف می شود که چندین برابر وزن خود محلول آبی جذب کند. ماده متورم شده تغییری نمی کند و این سوپرجاذب به هر شکلی که باشد (دانه، لیف فیلم و …) به همان شکل باقی می ماند.

هیدروژل به دست آمده از تبدیل سوپرجاذب خشک باید از نظر فیزیکی به قدر کافی بی نقص باشد تا وقتی در آب قرار می گیرد در برابر جاری شدن و حل شدن مقاومت کند. ذرات هیدروژل سوپرجاذب بدون حل شدن تا رسیدن به حجم تعادلی خود متورم می شوند. پلیمر متورم شده به علت وجود برخی اشکال گره های شبکه ای مانند اتصالات عرضی حل نمی شود.

بیش از 80 درصد از تولید سوپرجاذب ها در محصولات بهداشتی مورد استفاده قرار می گیرد که اغلب به پوشک اختصاص می یابد. پوشک از سه لایه خارجی، میانی و داخلی (توده جاذب رطوبت) تشکیل می شود. جنس لایه خارجی پوشک، منسوج نبافته است. در این بخش از پوشک از اوایل دهه 1980، منسوج نبافته از الیاف پلی پروپیلن استفاده می شود.

به دلیل خاصیت آبگیری احساس آرامش بیشتری به مصرف کننده می دهد و همچنین موجب عدم متلاشی شدن و از هم پاشیدگی توده داخلی پوشک می شود.لایه میانی پوشک دستمال کاغذی معمولی است و نقش محافظ برای لایه داخلی را بر عهده دارد. لایه داخلی که در واقع همان توده جاذب رطوبت می باشد. استفاده از پودر سوپرجاذب رطوبت در پوشک بچه به شکل تجاری از سال 1978 در ژاپن آغاز شد.

کشورهای آلمان و فرانسه استفاده از سوپرجاذب به عنوان کالای بهداشتی را در سال 1980 آغاز و آمریکا از سال 1985 به استفاده کسترده از این مواد در صنعت پوشک اقدام کردند.در آغاز از سوپرجاذب ها در هر پوشک به مقدار 1 الی 2 گرم استفاده می شد اما در ادامه پوشک هایی که دارای 4 الی 5 گرم پودر سوپرجاذب بودند، راهی بازار مصرف شدند.

سوپرجاذب رطوبت

تولید پوشک بچه عمده ترین مصرف سوپرجاذب های پلیمری را به خود اختصاص داده است، به طوری که در حدود 90 درصد سوپرجاذب های تولیدی در جهان در ساخت و تهیه پوشک بچه مورد استفاده قرار می گیرد. با استفاده از این پلیمرها در پوشک بچه می توان در مصرف الیاف سلولزی به طور قابل توجهی صرفه جویی نمود.

استفاده از پوشک هایی که در ساخت آن ها از سوپرجاذب های پلیمری بهره گرفته شده، باعث می شود که بدن کودک برای مدت زمان بیشتری خشک نگه داشته شودو عوارضی همچون التهاب پوست، سوزش و عفونت نیز به مقدار قابل توجهی کاهش یابد. به طور کلی متوسط میزان مصرف سوپرجاذب های پلیمری در هر پوشک بین 10 تا 25 گرم می باشد.دومین مصرف کننده سوپرجاذب های پلیمری، محصولات بهداشتی بانوان می باشد، که به دلیل قابلیت جذب بالای این پلیمر و امکان ساخت محصولاتی با وزن کمتر و کارآیی مطلوب تر، مورد توجه واقع شده است.