تهیه سیلیکاژل برای اولین بار به توماس گراهام در سال 1861 میلادی نسبت داده می شود. رطوبت معمولاَ یکی از عوامل مزاحم در اکثر صنایع است که می تواند اثرات سوء و مخربی در کلیه مراحل، اعم از نگهداری مواد اولیه و محصول در انبارها و در زمان حمل و نقل داشته باشد. لذا سیلیکاژل به عنوان یک ماده رطوبت گیر، کاربرد عمده ای در صنایع و به خصوص در صنایع برق، دارویی و بسته بندی پیدا کرده و از کالا در برابر رطوبت و خوردگی حفاظت می کند.
این ماده امروزه یکی از عوامل موثر بر ارائه محصول مرغوب در بازارهای بین المللی به حساب می آید. سیلیکاژل ها معمولاَ از لحاظ ظاهری به دو شکل گرانول (کروی) و پرک (بی شکل) تهیه می شوند. سیلیکاژل از لحاظ امکان بررسی ظاهری میزان جذب رطوبت به دو صورت اندیکاتوردار (آبی رنگ) و بدون اندیکاتور (بی رنگ) موجود است که نوع آبی آن پس از جذب رطوبت به صورتی تغییر رنگ می دهد.
اما در نوع سفید تشخیص ظاهری میزان جذب به سختی امکان پذیر می باشد. سیلیکاژل عمدتاً در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی، برق و نیرو گاه های تولید برق، صنایع نظامی، دارویی، مخابرات، ساختمان و شیشه های دو جداره بسته بندی به عنوان جاذب رطوبت و کاتالیزور کاربرد دارد.
مشخصات فیزیکی و شیمیایی انواع سیلیکاژل
سه نوع سیلیکاژل گرانولی (کروی)، پرک و پودر هیدراته به صورت عمده تولید می شوند. سیلیکاژل کروی از پر مصرف ترین نوع سیلیکاژل در صنایع نفت است. سیلیکا ژل یک ماده شیمیایی است که نوع مرغوب آن به رنگ آبی آسمانی است. این ماده وقتی که رطوبت به خود می گیرد به رنگ صورتی تبدیل می شود.
اما می توان دوباره از آن استفاده کرد. برای این منظور آن را در فِر گاز قرار می دهیم تا خشک شود و دوباره به رنگ آبی در آید. به وسیله فرو بردن کاغذ تورنسل در سیلیکاژل متوجه می شویم که سیلیکاژل رطوبت دارد یا خیر به طوری که اگر مرطوب باشد رنگ کاغذ تورنسل تغییر می کند.