رژیم لایه مرزی روانکارها

این رژیم زمانی اتفاق می افتد که لایه روان کننده نازک بوده و تماس زبری های دو سطح بسیار زیاد باشد. این رژیم معمولاً در مورد یاتاقان ها، چرخ دنده ها، رینگِ پیستون و رابط بوش، پمپ و غیره مشاهده می گردد. در زمانی که فشار زیاد و سرعت کم باشد، احتمال مشاهده این رژیم افزایش می یابد. این پدیده در زمان شروع فعالیت دستگاه ها یا اتمام فعالیت برای اجزای بسیاری احتمال وقوع دارد. این احتمال وقوع زیاد باعث تأثیر زیاد آن بر طول عمر اجزا می شود.

در این رژیم به دلیل تماس زبری های دو سطح با یکدیگر، پدیده های تغییر شکل الاستیک زبری ها، تغییر شکل پلاستیک زبری ها و شکستگی آن ها می تواند رخ دهد. این رخ دادها عامل ایجاد حرارت، اصطکاک و سایش می شوند. به همین دلیل این رژیم روانکاری کاملاً نامطلوب است و باید به دنبال اجتناب از رخ دادن این نوع رژیم باشیم. اکثر متخصصین اعتقاددارند که بیشینه ضریب اصطکاک در این رژیم رخ می دهد و تا 70 درصد سایش ها در زمان شروع و اتمام فعالیت ماشین آلات اتفاق می افتد.

برای جلوگیری از رخ دادن سایش در این رژیم در ابتدا باید ویسکوزیته روان کننده مناسب باشد؛ به این معنی که نه آن قدر کم باشد که نتواند فاصله ای بین سطوح ایجاد نماید نه آن قدر زیاد باشد که به دلیل اصطکاک درون سیالی، حرارت بیش ازحد تولید نماید. در مرحله بعد باید از روان کننده های دارای فرمولاسیون مناسب استفاده نمود.

در این روان کننده ها باید دو جزء افزودنیِ ضد سایش" (Anti-wear) و افزودنی "افزایش دهنده میزان تحمل فشار" (Extreme-pressure) وجود داشته باشد. این افزودنی ها با زبری هایی که به دلیل تماس با یکدیگر تحت فشار قرارگرفته و دارای دمای بالایی می باشند، وارد واکنش شده و یک لایه منعطف روی سطح آن ایجاد می نمایند. سپس این لایه جدید با فدا نمودن خود، ساییده شده و سطح زیر آن سالم می ماند.