خواص شوینده ها و سازنده ها

قلیایی نمودن محیط: علاوه بر حذف یون های فلزات سنگی، سازنده ها با تولید یون Na+، محیطی قلیای ایجاد می کنند. این یون ها با اسیدهای چرب ناشی از ترشحات پوستی واکنش داده و یک محصول صابونی ایجاد می کنند. این صابونِ تولیدشده برای رفع آلودگی های غیر قطبی، به دیگر اجزا شوینده کمک می کند.
ایجاد بافر:

بافر به معنی محلولی است که با افزودن مقدار کمی از مواد مختلف به آن، نسبت به تغییر pH مقاومت نشان می دهد. محیط قلیای ایجادشده توسط سازنده ها دارای خواص بافری مناسب است که باعث حفظ خواص ایجاد شده می شود.

جلوگیری از برگشت آلودگی به لباس ها (Anti-Redeposition): یون های کلسیم با استفاده از مکانیسم ناپایدارسازی کلوئیدهای امولسیون ها می توانند آلودگی جداشده از لباس را دوباره به سطح لباس برگردانند. یکی از عملکردهای اصلی سازنده ها جلوگیری از فرآیند برگشت آلودگی به لباس ها است.

متداول ترین نوع سازنده در ابتدا سدیم تری پلی فسفات (STPP) بود که بلافاصله پس از معرفی به محبوب ترین ماده سازنده بازار مبدل گردید. اما به دلیل پدیده هوپرورش (Eutrophication) آب، در اکثر کشورهای اروپایی و آمریکایی استفاده از این سازنده ممنوع گردیده است.

این پدیده به مغذی شدن بیش از حد آب گفته می شود که باعث رشد شدید جلبک ها در آب­ها می گردند. یکی از عوامل شناسایی شده مهم در بروز این پدیده فسفات ها می باشند.با ممنوعیت­ های ایجاد شده، بلافاصله جست وجو برای یافتن جایگزین این ماده شروع شد. مهم ترین ماده یافت شده زئولیت نوع A است.

که علاوه بر دارا بودن خواص یک سازنده خوب، با محیط زیست نیز سازگاری مناسبی دارد. در حال حاضر پرمصرف ترین سازنده زئولیت می باشد. اما به هیچ عنوان خواص آن با STPP قابل مقایسه نیست. زیرا 1- STPP قابلیت زیادی برای ایجاد پیوند با یون های فلزات سنگیم و کلسیم دارد. 2- بافر ایجادشده توسط STPP پایداری بسیار بیشتری از سایرین دارد 3- مانع از فرایند Redeposition می شود.