انواع شوینده ها، از قدیمی ترین صابون ها که از ترکیب چربی حیوانی و قلیا درست می شدند، تاکنون تغییرات زیادی کرده اند. این تغییرات در ابتدا صرفاً در راستای بهبود کیفیت شویندگیِ آن ها بود. ازجمله تغییرات تأثیرگذار میتوان به افزودن آنزیم هایی برای حذف لکه های خاص اشاره کرد. ولی در سال های اخیر، تغییرات ایجادشده با هدف کاهش مشکلات زیست محیطی ناشی از مصرف مواد شوینده، بوده است.در ادامه سلسله مقاله معرفی شوینده ها، پس از معرفی انواع امولسیفایرها، در این مقاله به معرفی یکی دیگر از مواد مهم مورداستفاده در فرمول شوینده ها می پردازیم:
در شوینده های گران قیمت، موادی به نام عوامل کی لیت کننده (Chelating agent) وجود دارند که وظیفه آن ها پوشش دادن یون های فلزی ناخواسته موجود در فرآیند شست وشو است. شواهد بسیاری وجود دارد که وجود این عوامل گران قیمت؛ غیرضروری است. بهترین جایگزین کی لیت کنندهها، موادی با عنوان "سازنده ها" هستند. سازنده ها ارزان قیمت تر، دارای درصد مصرف کمتر و مؤثرتر هستند. این عوامل به امولسیفایرها کمک نموده و فرآیند شست وشو را بهبود می دهند. این بهبود با مکانیسم زیر صورت می پذیرد:
کاهش سختی آب: یون های فلزی سنگین و کلسیم موجود در محلول شست وشو، با امولسیفایرها واکنش داده و باعث رسوب آن ها و درنتیجه کاهش عملکرد شوینده ها می شوند. این یون های مزاحم معمولاً یا از طریق آب وارد محلول شست وشو شده (آب سخت) یا از طریق برخی از آلودگی های سطح لباس به محلول شست وشو وارد می شوند.
سازنده ها از دو مکانیسم باعث کاهش سختی آب می شوند 1- احاطه کردن یون های فلزات سنگین و کلسیم در آب و جلوگیری از واکنش آن با امولسیفایرها 2- واکنش با یون ها و رسوب دادن آن ها به صورتی که دیگر در آب محلول نباشند.همچنین این مواد، به حذف برخی آلودگی هایی که به وسیله پیوند کلسیم به لباس ها متصل شده اند، کمک شایانی می کنند.