استایرن، که با نام هایی همچون اتیل بنزن، وینیل بنزن و فنیل اتیلن شناخته می شود، یک ترکیب آلی با فرمول شیمیایی C6H5CH=CH2 است. این مشتق بنزن یک مایع روغنی و بی رنگ است که به راحتی تبخیر می شود و بوی شیرین می دهد، اگرچه در غلظت های بالا بوی کمتری دارد.استایرن ماده اولیه پلی استایرن و چندین کوپلیمر است. در سال 2010 حدود 25 میلیون تن استایرن در جهان تولید شد.
حضور گروه وینیل سبب پلیمر شدن استایرن می شود. محصولات مهم تجاری تولید شده با استایرن شامل پلی استایرن، ABS، لاستیک استایرن بوتادین (styrene-butadiene (SBR))، styrene-butadiene latex، SIS (styrene-isoprene-styrene)، S-EB-S (styrene-ethylene/butylene-styrene)، styrene-divinylbenzene (S-DVB)، styrene-acrylonitrile resin (SAN) و پلی استر های غیر اشباع که در رزین ها و مواد ترموست استفاده می شوند، می باشند. این مواد در لاستیک، پلاستیک، عایق، فایبرگلاس، لوله، قطعات خودرو و قایق، ظروف غذا و پشت فرش استفاده می شوند.
استایرن یکی از مهم ترین مونومرهایی است که امروزه در صنایع شیمیایی تولید می شود. مونومر استایرن یک ماده مهم در صنعت پلاستیک است. مونومر استایرن در شرایط عادی مایع شفاف و بی رنگ است. بیش از 70 سال است که به طور مصنوعی تولید می شود. استایرن با استفاده از روشهای متداول مورد استفاده در فناوری پلاستیک، برای تولید طیف گسترده ای از پلیمرها و کوپلیمرها، تحت پلیمریزاسیون قرار می گیرد. مشتقات کلیدی استایرن عبارتند از:
ماده شیمیایی Styrene تولید کنندگان را قادر می سازد تا قطعات را به گونه ای تقویت کنند تا اتومبیل ها و قطارها سبک تر و کارآمدتر باشند. همچنین سبب کاهش وابستگی به منابع طبیعی پرهزینه مانند چوب های گرمسیری، سنگ مرمر، گرانیت و لاستیک طبیعی و بهبود بهره وری انرژی خانه ها از طریق عایق کاری مؤثر می شود.
تقریباً همه هر روزه با محصولات مبتنی بر استایرن روبرو می شوند. مواد ساخته شده با استایرن را می توان در بسیاری از موارد از جمله ظروف غذا و نوشیدنی، بسته بندی، لاستیک تایر، عایق ساختمان، پشتی فرش، رایانه و کامپوزیت های فایبرگلاس تقویت شده مانند قلاب های قایق، تخته موج سواری و میزهای آشپزخانه یافت.