تعریف کنترل فازی در الکترونیک

تعریف کنترل فازی در الکترونیک:
امروزه کاربرد مجموعه های فازی در کنترل خودکار توجه زیادی را به خود جلب کرده است. در سال 1974، اولین کاربرد موفق منطق فازی در مهندسی کنترل، در یک فرایند آزمایشگاهی گزارش شد.

کنترل کوره پخت سیمان یکی از اولین موارد کاربرد صنعنتی کنترل فازی بود.

پس از ارائه اولین محصول تجاری در سال 1987 به بازار، که در تولید آن از منطق فازی استفاده شده بود، کاربرد کنترل فازی (Fuzzy Control) افزایش قابل توجهی یافت.

امروزه تعدادی از محیط های طراحی به کمک رایانه (CAD) برای طراحی فازی با سخت افزار VLSI جهت اجرای سریع ادغام شده اند.

تاکنون، کنترل فازی به سیستم های مختلفی از قبیل لوازم برقی، قطارها، ترافیک و… اعمال شده است.

کنترل کننده منطق فازی، یک پروتکل کنترلی را با قواعد «اگر-آنگاه» توصیف می کند؛ مثلاً «اگر دما پایین باشد، کمی شیر گرمایش را باز کن.» ابهام (عدم قطعیت) در تعریف عبارات زبانی (مثلاً دمای پایین)، با استفاده از مجموعه های فازی، که مجموعه هایی با مرزهای دارای هم پوشانی هستند، نمایش داده می شود (شکل 1).

در چارچوب مجموعه فازی، یک عنصر خاص در دامنه می تواند همزمان به چند مجموعه متعلق باشد (با درجات عضویت متفاوتμ).

برای مثال، t=20∘به مجموعه دماهای بالا با عضویت0.4و مجموعه دماهای متوسط با عضویت0.2 تعلق دارد.

این انتقال تدریجی از عضویت به عدم عضویت، به تولید یک خروجی استدلالی هموار با قواعد اگر-آنگاه فازی کمک می کند.