انتخاب اداوات اکتیو در اسیلاتور کنترل شده با ولتاژ

انتخاب اداوات اکتیو در اسیلاتور کنترل شده با ولتاژ:
در یک اسیلاتور کنترل شده با ولتاژ می توان یا از ترانزیستور دو قطبی و یا از ترانزیستور FET در یک توپولوژی مدار یکسان استفاده کرد.

ترانزیستور دو قطبی دارای امپدانس ورودی پایین و مبتنی بر جریان است، در حالی که ترانزیستور FET دارای امپدانس ورودی بالا و مبتنی بر ولتاژ است.

امپدانس ورودی بالا در ترانزیستور نوع FET قادر است که Q را در مدار تنظیم شده بهتر حفظ کند و همین امر باعث بهبود سطح کاری مدار بر حسب عملکرد نویز فاز می شود؛ زیرا حفظ نقطه Q در مدار تنظیم شده یک فاکتور کلیدی در کاهش نویز فاز محسوب می شود.

یک فاکتور مهم دیگر نویز لرزان (Flicker Noise) تولید شده به وسیله مدار است.

اسیلاتورها مدارات به شدت غیرخطی هستند و در نتیجه نویز لرزان به صورت باندهای جانبی در VCO مدوله می شود و خود را به صورت نویز فاز در خروجی آشکار می کند.

در حالت کلی می توان گفت که ترانزیستورهای نوع دو قطبی سطح نویز لرزان بسیار پایین تری را ایجاد می کنند و در نتیجه مدارات اسیلاتور کنترل شده با ولتاژی که مبتنی بر ترانزیستور دو قطبی ساخته شوند، دارای عملکرد نویز فاز بسیار بهتری هستند.

تنظیم اسیلاتور کنترل شده با ولتاژ:
برای ساخت یک اسیلاتور کنترل شده با ولتاژ، نوسان باید متناسب با ولتاژ تنظیم شود. برای رسیدن به این هدف می توان از یک دیود واراکتور به عنوان خازن متغیر استفاده کرد.

ولتاژ تنظیم برای اسیلاتور کنترل شده با ولتاژ را می توان به دیود واراکتور اعمال کرد. در شکل زیر بار دیگر نمایی از مدار اسیلاتور کنترل شده با ولتاژ را می توان مشاهده کرد.

با توجه به شکل بالا می توان به این نکته پی برد که خط کنترل در آشکارساز فاز (Phase Detector) توسط یک مقاومت از دیود واراکتور ایزوله شده است.

چوک های RF زمانی که بخشی از مدار رزونانس باشند، به خوبی عمل نخواهند کرد و این توانایی را دارند که احتمال وقوع نوسان جعلی و منحنی ولتاژ - فرکانس غیریکواخت (Non-monotonic) را افزایش دهند.

مقادیر مقاومت اطراف 10 کیلو اهم همیشه به خوبی کار می کنند، در حالی که مقادیر کمتر از این حد منجر به ایزولاسیون RF نامناسب می شود که به نوبه خود منجر به کاهش Q در مدار تنظیم شده می شود.

از طرف دیگر، مقادیر بزرگ تر از این حد نیز باعث می شود امپدانس منبع بسیار بزرگ شود. بنابراین برای یافتن مقدار بهینه، ممکن است داشتن اندکی تجربه به طراح کمک کند.

خازن سری C3 برای مسدود کردن مقادیر DC از سلف مورد استفاده قرار می گیرد، در غیر این صورت، مقدار DC باعث به وجود آمدن اتصال کوتاه به زمین و نابودی پیکربندی بایاس مدار شود.

مقدار خازن C3 در مقایسه با خازن های C1 و C2 نسبتا بزرگ است و می تواند از دید رزونانس نادیده گرفته شود.