سیستم های گرمایش-سرمایش هوای متحرک

رایج ترین سیستم HVAC در خانه های مدرن با اختلاف سیستم هوای متحرک است که از یک شعله با فن دمنده استفاده می کند که هوای گرم شده را از طریق شبکه ای از داکت ها به اتاق های مختلف خانه منتقل می کند. سیستم های هوای متحرک در تنظیم دمای اتاق سریع هستند و چون سیستم های تهویه مطبوع نیز می توانند از همین دمنده و شبکه داکت به طور مشترک استفاده کنند، این یک سیستم HVAC کلی کارآمد است.

منابع سوختی

شعله هایی که سیستم های هوای متحرک را راه می اندازند را می توان با گاز طبیعی، پروپان مایع (LP)، نفت یا برق تغذیه کرد.

توزیع

هوایی که توسط شعله گرم شده یا هوای گرم شده توسط المنت از طریق شبکه ای از داکت ها به دریچه های گرمایش در هر اتاق توزیع می شود. سیستم دیگری از داکت ها هوا را از طریق جریان بازگشتی هوای سرد به شعله بازمی گرداند.

مزایا

• سیستم های هوای متحرک را می توان فیلتر کرد تا گردوغبار و مواد آلرژی زا حذف شود. بااین حال، آن ها می توانند مقدار مواد آلرژی زا درون هوا را افزایش دهند.
• تجهیزات مرطوب کننده یا خشک کننده را می توان با سیستم هوای متحرک ادغام کرد.
• شعله های هوای متحرک نسبتاً ارزان هستند.
• این شعله ها می توانند به بالاترین نرخ AFUE (بازده مصرف سوخت سالانه) هر سیستم گرمایش برسند (ولی این بدین معنا نیست که کارآمدترین روش برای گرم کردن خانه هستند).
• سیستم های هوای متحرک می توانند سرمایش را با ظرفیت های گرمایش ترکیب کنند.

معایب

• نیاز به داکت و گرفتن فضا در دیوارها.
• فن شعله ها می توان پرسروصدا باشد.
• هوای متحرک می تواند باعث پخش مواد آلرژی زا شود.
• هوای متحرک می تواند خشک شود مگر اینکه مرطوب شود.
• چون سیستم های هوای متحرک هوا را گرم می کنند نه اشیای داخل اتاق را این راحت ترین فرم گرمایش در نظر گرفته نمی شود.