این نوع از ماسه نسبتاً سخت است. چراکه ذرات تشکیل دهنده ی آن نسبتاً درشت بوده و معمولاً ذرات سنگ دانه ی آن نیز نسبتاً تیز و زاویه دار هستند. کاربرد آن در درجه ی اول برای تهیه بتن است؛ زیرا سنگ دانه های آن با توجه به شکلشان، بسیار خوب در یکدیگر چفت وبست می شوند و می توانند یک سطح صلب سخت را ایجاد کنند.
البته به علت سایز و شکل سنگ دانه ها، سطح یکدست و صاف نخواهد بود.ازآنجایی که عمدتاً از مناطق غیر ساحلی به دست می آید، در ترکیباتش نمک ندارد. اگر این طور نبود، توانایی جذب رطوبت محیط را می داشت.
این مسئله استفاده از آن را برای ساخت وساز در مناطق مرطوب و جایی که لازم است از مشکلات رطوبت و نم گرفتگی دوری کرد، ایده آل می کند.نام "پیت یا گودال" اشاره به چگونگی تهیه ی آن دارد؛ این نوع ماسه در اصل از حفاری یک گودال بزرگ در زمین به دست می آید که تقریباً 1 تا 2 متر زیر سطح زمین است.
بیش تر اوقات ماسه ی گوشه دار یا پیت ماسه، رنگ نارنجی گونه و یا قرمز گونه ای دارد زیرا معمولاً در مناطقی با میزان اکسید آهن بالا یافت می شود. یک نکته ی مهم این است که برای بتن ریزی و یا استفاده از ملات، باید حداکثر 4 درصد سیلت در ماسه موجود باشد.به طور خلاصه، ماسه گوشه دار باید برای موارد زیر استفاده شود: