فرایند مزایده ممکن است طولانی و چالش برانگیز باشد. یکی از متغیرهایی که می تواند روی پیچیدگی فرایند مزایده مؤثر باشد، تعداد کل پیمانکارانی است که در مزایده شرکت کرده اند. فرایند مزایده زمانی شروع می شود که صاحب پروژه اطلاعات مربوط به پروژه را با پیمانکاران و پیمانکاران فرعی به اشتراک می گذارد تا برای مزایده تقاضا کنند.
اول ازهمه، هزینه ها بر اساس مواد موجود و طرح کلی برآورد می شوند. به این طریق، می تواند یک دید کلی نسبت به بودجه ای که پیمانکار عمومی برای اجرای موفقیت آمیز پروژه لازم دارد، به دست بیاورد. دو نوع مزایده ی کلی وجود دارد که پیمانکاران می توانند در آن ها شرکت کنند:
مزایده ی باز: معمولاً مزایده های باز توجهات زیادی به سمت خودشان جلب می کنند و برای پروژه های ساخت وساز عمومی بسیار رایج هستند. در پروژه های مزایده ی باز، هر پیمانکاری شانس این را دارد که پیشنهاد بدهد.
مزایده ی بسته: مزایده های بسته معمولاً برای پروژه های خصوصی هستند. در این مواقع، کارفرما (صاحب پروژه) می تواند از گروه خاصی از پیمانکاران دعوت کند که پیشنهاد خودشان را ارائه بدهند.
به محض این که صاحبان پروژه تمام پیشنهادهای مزایده را دریافت کردند، روش های انتخاب مشخصی وجود دارد که می توانند با استفاده از آن ها تصمیم بگیرند که در آخر چه کسی پروژه را می گیرد. برای مزایده های باز و بسته از روش انتخاب مشابهی استفاده می شود:
آخرین مرحله ی فرایند مزایده، انتخاب پیمانکاری است که پروژه را انجام بدهد. به محض این که پیمانکار انتخاب شود، هر دو طرف (کارفرما و پیمانکار) باید آن روش پرداختی که برای پروژه مناسب تر است را انتخاب کنند. چهار مدل مشخص وجود دارد که می توانند از بین آن ها انتخاب کنند: