جهان دائماً در حال تغییر است و صنایع مختلف باید با آن تغییرات جدید سازگار شوند. چه بخواهیم یا خیر، تغییر، اجتناب ناپذیر است. پذیرفتن این امر در حال حاضر می تواند تفاوت زیادی هم در راندمان و هم در کاهش هزینه ایجاد کند.پیمانکاران باید بازبینی ای بر روش های پیشین خود انجام دهند و دریابند که توسعه چنین اقدامات قدیمی ای به زودی با راه حل های دیجیتالی تر جایگزین خواهد شد. فناوری دیجیتال پاسخی به گرایش های جهانی است و در اینجا گرایش هایی وجود دارد که باعث تغییر می شوند.
شهرنشینی
یکی از بزرگ ترین کاتالیزورهای تغییر، شهرنشینی است. جمعیت مناطق شهری جهان به طور مداوم در حال افزایش است. یکی از تحقیقات انجام شده توسط مجمع جهانی اقتصاد در سال 2016، این وضعیت را موردبررسی قرار داده و تخمین زده است که حدود 200000 نفر هرروز از مناطق روستایی به مناطق شهری کوچ می کنند! این به معنای تقاضای بیشتر برای ساخت وساز نه تنها برای ساخت خانه های بیشتر بلکه برای بیمارستان ها، مدارس، جاده ها، نیروگاه ها و غیره است.
کمبود نیروی کار
امروزه شرکت های ساختمانی در تلاش اند راه حلی برای افزایش بهره وری حتی به میزان 1٪ پیدا کنند. یکی از دلایل اصلی، کمبود نیروی کار است. از این گذشته، ما با فقدان جدی استعداد در این صنعت روبرو هستیم. پیدا کردن حرفه ای ها برای حفظ مناصب بالاتر و خطر کمبود نیروی کار بیشتر از همیشه است.
کمبود منابع و تولید ضایعات
بازیافت طی سال ها موضوع مهمی بوده است، اما در حال حاضر بیشتر از همیشه موردنیاز است. استخراج مصالح به کاررفته در صنعت ساخت وساز افزایش یافته و برای متوقف کردن این بهره برداری از محیط زیست باید راهکارهای جدیدی ظاهر شود. درنتیجه، زباله های بیشتری تولید می شوند که مشکلات عظیمی را ایجاد می کنند. فناوری دیجیتال می تواند این مسئله را کاهش دهد.
تغییرات آب وهوایی
جای تعجب نیست که هرچه مردم بیشتر در مناطق شهری ساکن شوند، آلودگی بیشتری ایجاد می شود. کربن در حال تغییر دادن آب وهوا در سراسر جهان است و صنعت ساخت وساز را به تغییر روش های قدیمی خود سوق می دهد. تخمین زده می شود که این مشکل طی دهه های بعدی شدیدتر می شود. ردپای اکولوژیکی کمتر یک ضرورت است و چه چیزی بهتر از اجرای راه حل های دیجیتالی.