تعریف کانال مخابراتی ذخیره سازی

کانال مخابراتی ذخیره سازی:
سیستم های ذخیره سازی و بازیابی اطلاعات به بخش بسیار مهمی از فعالیت های مدیریت داده روزانه ما تبدیل شده اند.

نوارهای مغناطیسی شامل نوارهای صوتی دیجیتالی، نوارهای ویدیویی و دیسک های مغناطیسی برای ذخیره سازی حجم بزرگی از داده های کامپیوتری مورد استفاده قرار می گیرند.

همچنین ادوات ذخیره سازی اطلاعات دیگر مانند دیسک های نوری و دیسک های فشرده مثال هایی از سیستم های ذخیره ساز داده هستند که می توان آن ها را به عنوان یک کانال مخابراتی در نظر گرفت.

فرایند ذخیره سازی داده روی یک نوار مغناطیسی یا دیسک نوری معادل با انتقال سیگنال از طریق تلفن یا یک کانال رادیویی است.

همچنین فرایند خواندن اطلاعات و پردازش سیگنال در سیستم های ذخیره ساز برای بازیابی اطلاعات را می توان معادل با عمل انجام شده در یک گیرنده تلفن یا سیستم مخابرات رادیویی دانست که طی آن اطلاعات ارسال شده بازیابی می شوند.

نویز جمع شونده که توسط ادوات الکترونیکی تولید می شود و نیز تداخلات «شیارهای» (Tracks) مجاور معمولا در سیگنال خوانده شده از سیستم ذخیره ساز حضور می یابند، درست همان طور که در سیستم های مخابرات رادیویی و تلفنی نویز در سیگنال دریافتی نویز وجود دارد.

مقدار داده هایی که می توانند در یک سیستم ذخیره سازی شوند، معمولا توسط عواملی مانند اندازه دیسک یا نوار و نیز تراکم (تعداد بیت های ذخیره شده در هر میلی متر مربع) مورد نظر محدود می شوند که تراکم خود به عواملی مانند هد و سیستم الکترونیکی خواندن/نوشتن بستگی دارد.

امروزه به عنوان مثال، تراکم10.9 بیت بر اینچ مربع در سیستم ذخیره سازی دیسک مغناطیسی نیز در دسترس است.

سرعتی که داده ها با آن روی دیسک نوشته می شوند و نیز سرعتی که داده ها با آن از دیسک خوانده می شوند، توسط زیرسیستم های مکانیکی و نیز الکتریکی موجود در سیستم ذخیره سازی اطلاعات محدود می شوند.

«کدگذاری کانال و مدولاسیون» (Channel Coding and Modulation) مولفه های ضروری برای یک سیستم ذخیره سازی نوری یا مغناطیسی دیجیتالی با طراحی مناسب است.

در فرایند بازخوانی اطلاعات سیگنال دمدولاسیون می شود و سپس «افزونگی های» (Redundancy) اضافه شده توسط انکودر کانال برای تصحیح خطاهای موجود در سیگنال خوانده شده مورد استفاده قرار می گیرند.