آجر نوعی سنگ مصنوعی است که از پختن خشت خام و دگرگونی آن براثر گرما به دست می آید. خاک آجر مخلوطی از خاک رس، ماسه، فلدسپات، سنگ آهک، سولفات ها، سولفورها، فسفات ها، کانی های آهن، منگنز، منیزیم، سدیم، پتاسیم و سایر مواد آلی می باشد.
آجرها با توجه به جنس و ابعاد خود دارای کاربردهای متنوعی می باشند که برخی از آن ها به عنوان کف پوش و دیوار پوش و برخی دیگر برای دیوارکشی استفاده می شوند. درواقع آجر محصولی با تنوع گوناگونی است که مشتریان می توانند بنا بر سلیقه خود، آجر موردنظر را انتخاب نمایند.
به طورکلی آجرها با ظاهری توپر، توخالی و متخلخل ساخته می شوند که هر یک ویژگی مخصوص به خود را دارد. درواقع شما در انواع توپر این محصول مقاومت بالایی را شاهد هستید که برای ساخت دیوارهای باربر مورداستفاده قرار می گیرند. درحالی که انواع توخالی و سوراخ دار آن دارای تخلخل های بی شماری بوده و به روش پرسی ساخته می شوند.
آجر از قدیمی ترین مصالح ساختمانی است که قدمت آن، بنا به عقیده برخی از باستان شناسان به ده هزار سال پیش می رسد. کوره های آجرپزی ابتدایی، بی گمان از در مکان هایی ساخته می شدند که در آن لایه های هیزم و خشت متناوباً روی هم چیده شده اند. جالب است بدانید که بقایای کوره های سفال پزی و آجرپزی در شوش و سیلک کاشان که تاریخ آن ها به هزاره چهارم پیش از میلاد می رسد.
همچنین نشانه هایی از تولید و مصرف آجر در هندوستان به دست آمده است که حاکی از سابقه شش هزار ساله آجر در این کشور هست. درگذشته مردم برای ساختن آجر، گل رس و کاه را با لگد کردن آن ها، مخلوط می کردند. آنگاه، مخلوط آماده شده را در قالب های مستطیلی ریخته و در آفتاب قرار می دادند تا پخته شود اما آجری که به دست می آمد نمی توانست بدون کاه خودش را نگه دارد.
لذا مردم بابل، آشور و مصر باستان دریافتند که با گداختن رس، آجرهایی به دست می آید که محکم تر و در برابر هوا مقاوم تر است. درواقع استفاده از آجر ساخته شده با خاک رس حدوداً به 5000 سال پیش می رسد و ظاهراً برای اولین بار جهت ساخت شهرهایی در بین النهرین و دره ی سند در پاکستان استفاده شده است؛ بنابراین می توان به جرئت بیان کرد که وجود آجر و ساخت آن پیشینه ای چند هزار ساله دارد.