تکنیک کدگذاری داده بلوکی (Block):
در بین تکنیک های مختلف کدگذاری داده بلوکی، متداول ترین انواع کدگذاری 4B/5B و 8B/6T هستند. در هر دو این روش ها، تعداد بیت ها از راه های مختلفی پردازش می شوند.
تکنیک کدگذاری داده 4B/5B:
در کدگذاری منچستر برای ارسال داده، یک کلاک با سرعت دو برابر نسبت به کدگذاری NRZ مورد نیاز است. در این تکنیک کدگذاری، همان طور که از نام آن مشخص است، 4 بیت از کد به 5 بیت نگاشته می شود، به صورتی که تعداد یک ها در گروه کمینه باشد.
در این روش مشکل همگام سازی کلاک در تکنیک کدگذاری NRZ-I از طریق اختصاص یک بلوک معادل 5 بیتی به جای هر بلوک متشکل از 4 بیت متوالی رفع می شود.
توجه کنید که نحوه نگاشت از بلوک های 4 بیتی به بلوک های 5 بیتی با استفاده از جدول زیر تعیین می شود.
ایده اساسی در پس انتخاب بلوک های 5 بیتی به جای بلوک های 4 بیتی این است که بلوک 5 بیتی باید یک صفر پیشگام داشته باشد و بیشتر از دو صفر موخر نداشته باشد. در نتیجه بلوک های 5 بیتی به صورتی انتخاب می شوند که در هر بلوک از بیت ها دو حالت گذار اتفاق بیفتد.
تکنیک کدگذاری داده 8B/6T:
برای ارسال یک بیت تکی با استفاده از یک سیگنال از دو سطح ولتاژ استفاده می کنیم. اما اگر از بیشتر از سه سطح ولتاژ استفاده کنیم، آن گاه می توانیم بیت های بیشتری را با یک سیگنال ارسال کنیم.
به عنوان مثال، اگر از 6 سطح ولتاژ برای نمایش 8 بیت روی یک سیگنال تکی استفاده شود، آن گاه به این تکنیک کدگذاری 8B/6T می گویند. در این روش کدگذاری تعداد 36=729 ترکیب محتمل برای سیگنال و 28= 256 ترکیب محتمل برای بیت ها وجود دارد.