کدگذاری دو فاز

کدگذاری دو فاز:
سطح سیگنال برای هر بیت دو بار، هم در ابتدا و هم در میانه، کنترل می شود. به همین دلیل نرخ کلاک دو برابر نرخ تبادل داده است و در نتیجه نرخ مدولاسیون نیز دو برابر است.

سیگنال کلاک از خود سیگنال داده گرفته می شود. پهنای باند مورد نیاز برای این تکنیک کدگذاری داده بزرگ تر از سایر روش ها است.

در حالت کلی دو نوع کدگذری داده دو فاز وجود دارد که عبارتند از: کدگذاری منچستر دو فاز و کدگذاری منچستر تفاضلی.

کدگذاری منچستر دو فاز:
در این تکنیک کدگذاری، گذار حالت در وسط بازه بیت انجام می شود. در کدگذاری دو فاز منچستر، گذار در شکل موج پالس نهایی از سطح HIGH به سطح LOW و به ازای بیت ورودی یک رخ می دهد. در حالی که گذار از سطح LOW به سطح HIGH برای بیت ورودی 0 اتفاق می افتد.

کدگذاری منچستر تفاضلی:
در این نوع از کدگذاری داده، همواره یک گذار حالت در وسط بازه بیت اتفاق می افتد. همچنین اگر یک گذار در ابتدای بازه بیت رخ دهد، آن گاه بیت ورودی برابر با صفر در نظر گرفته می شود.

اگر هیچ گذار حالتی در ابتدای بازه بیت اتفاق نیفتد، بیت ورودی یک است. در تصویر زیر نحوه اعمال روش کدگذاری منچستر تفاضلی نشان داده شده است.

در تصویر زیر مقایسه ای بین تکنیک های کدگذاری داده NRZ-L، NRZ-I، منچستر دو فاز و منچستر تفاضلی برای ورودی های دیجیتال مختلف نشان داده شده است.