به طورکلی خیلی از افراد و حتی مهندسین تازه کار تفاوتی بین این دو مسئله قائل نبوده و غالباً فکر می کنند که بهسازی با بازسازی یک مفهوم می باشد؛ اما جدا از شبیه بودن اسم این دو بخش با یکدیگر در نوع کار و هسته ی اصلی کاری به شدت با یکدیگر تفاوت های اساسی دارند.
به طور خلاصه می توان مطرح کرد که بهسازی که خیلی وقت ها از طرف افراد عموم جامعه و یا حتی مهندسین عمران با بازسازی اشتباه گرفته می شود باهدف بهسازی تقویت اعضای سازه ای در برابر زلزله و حوادث غیرمترقبه می باشد. درواقع بهسازی به معنای پیشگیری از خرابی قبل از زلزله و تخریب می باشد و با بهسازی می توان امنیت لازم را به بنا ببخشید.
به عنوان مثال یک ساختمان مسکونی 6 طبقه که در سال 76 ساخته شده است را در نظر بگیرید. درواقع این ساختمان هم اکنون در حدود 24 سال از زمان ساخت آن می گذرد. چراکه این ساختمان با آیین نامه ی زمان خودش ساخته شده و قطعاً در برابر نیروهای زلزله و آیین نامه های جدید جوابگو نخواهند بود، به همین دلیل اگر بخواهیم سازه را طبق آیین نامه ی جدید هم پاسخگو کنیم باید سازه ی ساخته شده را با بهسازی تقویت کنیم و قطعاً برای این کار نیاز به دسترسی به مقاطع می باشد.
جالب است بدانید که عمل بهسازی به شرایط زیادی بستگی دارد که اصلی ترین های آن ظرفیت و تقاضای سازه می باشد که با توجه به شرایط سازه و با نرم افزارهای مخصوص و تحت شرایط خاصی صورت می گیرد. علم بهسازی را به جرئت می توان یکی از سخت ترین بخش های عمران دانست و نیاز به علمی فوق العاده زیاد دارد و هدف از بهسازی، بهسازی اسکلت اصلی ساختمان و هسته ی اصلی آن می باشد.
در همین راستا بازسازی ساختمان مبحث دیگری می باشد. درواقع هدف بازسازی محیط تغییر محیط و طراحی داخلی ساختمان ما می باشد و به کمک آن می توانید ظاهر کلی یک ساختمان را به کلی عوض کنید. به طورکلی بازسازی هم در طراحی داخلی استفاده می شود و هم در طراحی نما ولی هزینه ی بخش نما به نسبت داخلی بیشتر می باشد و خیلی کم پیش می آید تا نما موردبازسازی قرار بگیرد. فرآیند بازسازی زمانی انجام می شود که معمولاً سازه ای با حدود 10 سال کارکرد یا بیشتر وجود داشته باشد و صاحب آن قصد داشته باشد تا فضا و محیط داخلی آن محل را زیباتر و درعین حال به روزتر کند.