مشاعات ساختمان

به طور کلی به قسمت های مشترک ساختمان در اصطلاح قانونی مشاع گفته می شود. منظور از قسمت های مشترک، قسمت هایی از ساختمان است که حق استفاده از آن منحصر به یک یا چند آپارتمان نیست بلکه به تمامی مالکین به نسبت قسمت اختصاصی آن ها تعلق می گیرد.

درواقع عرصه ساختمان، راهرو، پله و پاگرد که در خارج از قسمت های اختصاصی قرار گرفته است، محل اختتام پله و ورود به بام و پله های ایمنی و پله های فرار، حیاط، حیاط خلوت، محوطه ساختمان، باغ و پارک که جنبه استفاده عمومی دارد، محل عبور کانال کولر و لوله بخاری داخل فضای آپارتمان، ایوان و تراس، انبار عمومی ساختمان، اتاق سرایداری در هر قسمت بنا که واقع شود.

دستگاه آسانسور و محل آن، چاه های فاضلاب، لابی، سالن اجتماعات، فضاهای ورزشی مانند سالن بدنسازی، استخر سونا و جکوزی، پشت بام و بسیاری از بخش های عمومی دیگر جزء مشاعات محسوب می شوند و مساحت آن ها به عنوان مساحت آپارتمان اختصاصی محاسبه نخواهد شد. بام و حیاط آپارتمان ها جزء مشترکات و مشاعات محاسبه می شود هر چند بعضی از واحدها به بام و حیاط دسترسی نداشته باشند.

راه پله ای که منحصراً مورد استفاده یک آپارتمان است، در صورتی که عملاً جزء محدوده آپارتمان و محصور باشد و در آن در راه پله مشاعی باز شود به نحوی که بتوان حدود آن را بخشی از محدوده آپارتمان محسوب و تعریف کرد، جزء آپارتمان است در غیر این صورت در محدوده مشاعات محسوب خواهد شد.

واحد یا انباری اختصاصی که در زیر پله احداث شده تا جایی می تواند به عنوان یک واحد مفروز در نظر گرفته شود که ارتفاع آن حداقل 8 متر باشد و مابقی به عنوان زیر پله مشاعی تلقی می شود.تراس ها و بالکن هایی که راه عبور جداگانه دارد و سقف بام طبقه زیرین باشد و تأسیسات روی آن نصب شده باشد، جزء محدوده مشاعات محسوب می شود.