انواع لامپ های رایج در صنعت الکترونیک

انواع لامپ های رایج در صنعت الکترونیک:
در این بخش، چند نوع لامپ را معرفی می کنیم که استفاده از آن ها رایج تر است.

لامپ رشته ای:
«لامپ های رشته ای» (Incandescent Bulbs) همان لامپ های معمولی و سنتی هستند. در یک لامپ رشته ای، رشته ای از تنگستن وجود دارد و هنگامی که جریان از آن عبور می کند باعث درخشش آن می شود و لامپ را اصطلاحاً روشن می کند. رشته تنگستن توسط خلأ یا گاز نیتروژن احاطه شده است.

این لامپ ها در اندازه ها و اشکال مختلف در دسترس هستند. در لامپ های رشته ای، جریان ناگهانی باعث گرم شدن و سوختن رشته می شود. این لامپ ها تنها 700 تا 1000 ساعت کار می کنند و اتلاف انرژی زیادی دارند.

لامپ های رشته ای از زمان اختراع رایج ترین نوع لامپ ها در ساختمان ها بوده اند و اخیراً فناوری های جدیدتری، از جمله LED، لامپ های فلورسنت و… جایگزین آن ها شده اند.

لامپ فلورسنت:
«لامپ های فلورسنت» (Fluorescent Lamps) که به لامپ مهتابی نیز شهرت دارند، پیچیده تر از لامپ های رشته ای هستند. در این لامپ ها، یک لوله فلورسنت بین کاتدها وجود دارد. لوله از جیوه و سایر گازها پر شده است و عبور جریان، سبب تابش در آن ها می شود.

پوشش فسفر در بیرون انرژی تابشی را به نور مرئی تبدیل می کند. لامپ های فلورسنت، نسبت به لامپ های رشته ای، انرژی کمتری برای تولید همان میزان نور استفاده می کنند و دوام بیشتری نیز دارند.

البته به دلیل لزوم پر کردن آن ها از جیوه، دفع و انهدام این لامپ ها کمی دشوار است و باید با رعایت نکات ایمنی انجام شود.

لامپ فلورسنت فشرده یا CFL:
لامپ های فلورسنت فشرده (Compact Fluorescent Lamps) یا CFL، برای جایگزینی لامپ های رشته ای در خانه ها و ساختمان های تجاری طراحی شده اند. لامپ های CFL بر اساس عملکرد لامپ های فلورسنت کار می کنند و به ازای تولید میزان نور مشابه، توان کمتری مصرف می کنند. این لامپ ها، شامل چند حلقه لوله ای پر از جیوه هستند و شباهت زیادی به لامپ رشته ای دارند.

در مقایسه با لامپ های رشته ای، لامپ های CFL دارای طول عمر بیشتر تا 10000 ساعت بوده، از نظر مصرف انرژی بهینه تر هستند و درخشندگی بالاتری دارند. اما، مانند لامپ های فلورسنت عادی، دفع مواد جیوه ای آن ها با چالش مواجه است.

لامپ هالوژن:
«لامپ های هالوژن» (Halogen Lamps) نسخه بهبود یافته لامپ های رشته ای هستند که در آن ها، رشته تنگستن با یک پوشش شفاف پوشانده می شود.

دلیل نامگذاری این لامپ، این است که در آن مقدار کمی هالوژن با یک گاز بی اثر وجود دارد. گاز بی اثر باعث افزایش روشنایی و طول عمر لامپ و در نتیجه زیاد شدن کارایی و درخشندگی آن می شود. این لامپ ها نسبت به لامپ های رشته ای از نظر اندازه کوچک تر هستند.

لامپ ال ای دی:
استفاده از لامپ های دیود نورافشان (Light Emitting Diode) یا LED به دلیل بهره وری انرژی و تنوع رنگ، به طور فزاینده ای در حال گسترش است.

ال ای دی قطعه ای نیمه هادی است که در آن برق بر روی دیود اعمال می شود و در نتیجه، جریان الکترون و رها شدن فوتون است. فوتون ها برای انتشار نور از دیود، با هم ترکیب می شوند.

لامپ متال هالید:
«لامپ های متال هالید» (Metal Halide Lamps) یا MH از یک لوله تخلیه یا لوله کمانی درون یک محفظه تشکیل شده اند. این لوله می تواند از جنس سرامیک یا کوارتز باشد و حاوی جیوه، نمک های متال هالید و یک گاز فعال ساز است.

لامپ های متال هالید نسبت به اندازه ای که دارند، مقدار زیادی نور تولید می کنند و یکی از لامپ های کارآمد هستند. این لامپ ها بیشتر در سالن ها، چراغ راهنما و سیستم های روشنایی در فضای باز برای اهداف تجاری استفاده می شوند.

لامپ نئون:
«لامپ نئون» (Neon Lamp) یک لامپ تخلیه گاز کم فشار است و با نصب دو الکترود در یک پوشش شیشه ای کوچک مونتاژ می شود.

لامپ های روشنایی استاندارد با مخلوط گاز آرگون یا نئون پر می شوند و لامپ هایی با روشنایی بالا با یک گاز نئون خالص پر می شوند.

هنگامی که ولتاژ به این لامپ اعمال می شود، گاز یونیزه شده و شروع به درخشش می کند و اجازه می دهد جریان بسیار کمی از یک الکترود به الکترود دیگر عبور کند.

هنگامی که گاز یونیزه می شود، عملکرد لامپ می تواند در ولتاژ پایین تری حفظ شود و ولتاژ نگهدارنده بسته به لامپ و جریان کار می تواند بین 10 تا 20 ولت متفاوت باشد.