از چه مصالحی در ساخت نمای کرتین وال استفاده می شود؟

یک نسل قدیمی تر از نماهای لامل به عنوان نمای فریم لس شناخته می شود. در ساخت نمای فریم لیس از آهن استفاده می شود. آهن یک فلز با چگالی بالا است که موجب افزایش بیش ازحد وزن سازه به وجود می آید. همچنین پس از اجرای شیشه روی سازه آهنی، در خصوص مسئله آب بندی آن چالش های جدی وجود دارد. به گونه ای که ممکن است منافذی بین شیشه و سازه برای عبور هوا و آب ایجاد شود.

اما نمای کرتین وال که یک فناوری مدرن و به روز به شمار می رود، بر مبنای مصالح سبک نظیر آلومینیوم بنا می شود. آلومینیوم نسبت به آهن چگالی بسیاری کمتری دارد و همین موضوع باعث می شود که وزن سازه نگهدارنده نمای شیشه ای کاهش پیدا کند. کم شدن وزن این سازه به پایداری بیشتر آن منجر می شود.

البته مزایای استفاده از آلومینیوم به همین جا ختم نمی شود. یکی از بهترین موارد کاربری این نماها در تهویه طبیعی ساختمان ها است. همان طور که مستحضر هستید، مسئله فراهم کردن آسایش حرارتی برای ساکنین ساختمان ها، امروزه یک مسئله اساسی در زمینه تهویه مطبوع به شمار می رود. برای تهویه ساختمان ها به روش مکانیکی، هزینه های زیادی به بهره بردار تحمیل می شود؛ بنابراین سازندگان تلاش می کنند تا جای ممکن از طرفیت تهویه طبیعی برای فراهم کردن گرمایش و سرمایش موردنیاز ساختمان های استفاده کنند.

حال باید دید نقش آلومینیوم در تحقق این امر چه چیزی است؟ نمای کرتین وال عمدتاً برای ساختمان های بلندمرتبه اداری و تجاری مورداستفاده قرار می گیرد؛ بنابراین اساساً در ساعات خاصی از شبانه روز نیاز به تأمین شرایط آسایش در ساختمان وجود دارد.

به عنوان مثال یک ساختمان اداری را در نظر بگیرید. عمدتاً از ساعت 8 شروع به کار می کنند و نهایتاً در سال 18 فعالیت در ساختمان تمام می شود یا به حداقل می رسد؛ لذا نیاز است که در طول روز از ظرفیت انرژی خورشیدی برای تأمین حرارت موردنیاز ساختمان نهایت استفاده صورت بگیرد.

بنابراین باید از مصالحی در نمای ساختمان استفاده شود که ظرفیت حرارتی پایینی دارند و انتقال حرارت از آن ها به سرعت صورت می پذیرد. آلومینیوم کاملاً دارای این خصیصه است. یعنی در طول روز انرژی خورشید خیلی زود توسط آن جذب می شود و به داخل ساختمان منتقل می گردد. درحالی که بسیاری از مصالح نظیر آهن، سنگ و آجر، ظرفیت حرارتی کمی دارند و حرارت جذب شده را با تأخیر بسیار زیاد وارد ساختمان می کنند. به این ترتیب عملاً امکان بهره مندی از انرژی خورشید برای تأمین آسایش حرارتی ساختمان مهیا نخواهد بود.