در قدیم، در اکثر شهرها و روستاها مغازه آهنگری وجود داشت که در آنجا اسباب بازی و ابزارآلات، وسایل مزرعه و واگن ها و کالسکه ها تعمیر می شدند.همه گیر بودن این حرفه را می توان از گستردگی نام خانوادگی اسمیت» در جهان انگلیسی زبان متوجه شد. آهنگران همچنین در قرن نوزدهم تعمیرکننده تجهیزات عمومی مزرعه و سایر ماشین آلات بودند. بااین حال، از آن زمان به بعد آهنگری کم کم روبه زوال رفت.
هرچه بیشتر محصولات فلزی که قبلاً با دست ساخته می شدند در کارخانه ها توسط ماشین شکل گرفته یا توسط فرایندهای ریخته گری ارزان ساخته شدند، آهنگری کم رنگ تر می شد.در دنیای صنعتی، حتی پشتوانه یک آهنگر که مزرعه داری بود نیز با ناپدید شدن اسب ها برای استفاده در کشاورزی و حمل ونقل، بسیار کاهش یافت.
150 سال پیش تقریباً هر چیز ساخته شده از فلز، توسط آهنگر تهیه می شد. یک جعبه میخ که امروز می توانیم بی خیال و راحت و بدون دردسر آن را از فروشگاه آهن آلات تهیه کنیم، درگذشته کالای ارزشمندی بود که هر میخ آن با دست ساخته می شد، پس جای تعجب نیست اگر بگوییم که در آن زمان تا حدود 20٪ از جمعیت مردان، آهنگری می کردند، اما باید به موضوع توجه کرد که این شغل فقط به معنای ساخت قلاب و قابلمه آشپزخانه و دربازکن های بطری تزئینی نیست!
چیزهای زیادی وجود دارد که آهنگر می تواند برای استفاده در خانه و محل کار و کل جامعه تهیه کند که این روزها به راحتی نمی توانید آن ها را بخرید.می توان گفت، وقتی گرمابه فلز وارد می شود، آهن نرم می شود و می توان تقریباً به همان روشی که یک سفالگر، خاک رس را شکل می دهد با آن کارکرد. هنر اصلی در انتخاب مکان استفاده از گرما و نحوه شکل دادن آن قطعه است.
مثلاً؛ برای تهیه یک تکه فلز بلند و نازک از یک قطعه کوتاه و چاق، نباید انتهای آن را بگیرید و بکشید. با زدن مکرر به اطراف آن در جهت های مختلف، در حال چرخش، می توان با باریک کردن آرام، فلز را به یک قطعه نازک و بلند تبدیل کرد.فلز باید جایی برود و شما می توانید عرض را به طول تبدیل کنید یا برعکس و این کار فقط با دانستن محل درست برخورد ممکن است.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
