منفذها و فضاهای متخلخل (معروف به وزیکول) در پوکه، سرنخی برای چگونگی شکل گیری آن است. وزیکول ها درواقع حباب های گازی هستند که طی خنک سازی سریع ماگمای کف دار غنی از گاز، در سنگ گرفتار شدند. مواد به سرعت خنک شده اند، به طوری که اتم های مذاب قادر به چیدمان خود در یک ساختار بلوری نبوده اند؛ بنابراین، پوکه یک شیشه آتش فشانی آمورف است که به عنوان ماده معدنی» شناخته می شود.
بعضی از ماگماها در حالی که تحت فشار قرار می گیرند دارای چند درصد گاز محلول در وزن خود هستند. لحظه ای بایستید و به آن فکر کنید. وزن گاز در سطح زمین بسیار کم است، اما این ماگماها تحت فشار می توانند حاوی چندین درصد گاز ازنظر وزن در محلول باشند.این شبیه مقدار زیادی دی اکسیدکربن محلول در یک بطری مهروموم شده نوشیدنی گازدار مانند نوشابه است.
اگر ظرف را تکان دهید و بلافاصله بطری را بازکنید، آزاد شدن فشار ناگهانی باعث می شود که گاز با شدت از محلول خارج شود و نوشیدنی از ظرف خارج. ماگماها که تحت فشار گازهای محلول قرار دارند نیز رفتاری مشابه دارند. با شکسته شدن ماگما از سطح زمین، افت فشار ناگهانی باعث خارج شدن گاز از محلول می شود. این همان چیزی است که هجوم عظیم گاز فشارقوی را از دریچه آتش فشان تولید می کند.
این هجوم گاز از دریچه، ماگما را خردکرده و به صورت کف ذوب شده منفجر می کند. کف با پرواز در هوا سریعاً جامد می شود و دوباره به صورت تکه های پوکه یا همان پوکه معدنی به زمین می افتد. بزرگ ترین فوران های آتش فشانی می تواند مقدار بسیار زیادی از مواد را خارج کند. اندازه این مواد می تواند از ذرات ریز گرد و غبارگرفته تا بلوک های بزرگ پوکه به اندازه یک خانه باشد.