ضایعات آهنی ساختمانی دارای درجه بندی های مختلفی می باشد که در این بخش از پرشین سازه به سراغ ارائه داده هایی در باب این موضوع می پردازیم که به شرح زیر می باشد:
1. درجه یک (سنگین بار)
این دسته شامل ضایعات آهن سنگین می شود؛ که نمونه های آن را می توان به موارد زیر اشاره کرد: لوله سیاه صنعتی، قوطی و پروفیل بدون زنگ زدگی، انواع لوازم موتوری سبک و سنگین، شاسی اتومبیل سنگین، سروته آبگرم کن بدون سرب، انواع ورق های روغنی و سیاه رنگ دار، ریل قطار، آهن آلات شرکت برقی با مجوز سروته شوفاژ بدون سرب (با کسر)، انواع چرخ دنده، بدنه کشتی خردشده، سیم و مفتول های کلافی (معروف به کلافی) ارزش این نوع، در ردیف بعد از ویژه قرار می گیرد. همچنین کانال های کولر، لوله آب و... نیز از این دسته ضایعات می باشد.
2. درجه دو (سبک بار)
به طورکلی ضایعات آهن درب و پنجره، تنه دوچرخه و موتورسیکلت، آبگرم کن بدون رسوب برش خورده، لوله بار گالوانیزه، لوله بار سبک، انواع توری، سیم جوش (با سی درصد کسر)، تسمه های کلاف شده، میلگرد کلاف شده، ورق های گالوانیزه، اتصالات گالوانیزه، بسته بندی بدون زنگ زدگی و فنرهای بانداژ. ابعاد این رده بزرگ می باشد. درواقع این دسته از کالاها ازنظر ارزش بعد از درجه یک می باشد.
3. درجه سه
در درجه بندی انواع ضایعات آهنی، ضایعات درجه سه شامل حلب نو و کهنه، ورق گالوانیزه مستعمل و رنگ خورده، منبع اگزوز و شلنگ های فشارقوی سوخته می باشد؛ بنابراین ارزش این کالا هم بعد از درجه یک و دو است.
4. درجه چهار
به طورکلی سفالِ آهن در این دسته از ضایعات قرار می گیرد. چراکه سفالِ در همه ضایعات فلزی وجود دارد که ناشی از ماشین کاری بعد از استفاده از دستگاه های ماشین ابزار مثل فرز، دستگاه تراش و... و در سه نوع ریز بار، پوشالی و اتوماتیک می باشد. این کالا در جدول ارزش ها، در ردیف آخر یعنی درجه چهارم قرار دارد.