انواع روش های استحصال مس

انواع روش های استحصال مس به عوامل مختلفی بستگی دارد. البته در انتخاب یک روش برای استحصال مس یا هر فلز معمولا پارامترهای مختلفی دخالت دارند و مهم ترین آن ها اقتصادی و مقرون به صرفه بودن آن روش است. دست اندرکاران صنعت استحصال سعی در ابداع یک روش جدید با هزینه های کمتر و بازده بالا یا بهبود روش های قبلی برای پایین آوردن هزینه دارند.

با پیشرفت فناوری و ساخت دستگاه های جدید روزبه روز روش های اقتصادی تر جایگزین روش های پرهزینه قدیمی می شود.استحصال و تولید مس در کشور، امروزه با وسایل و ماشین آلات مدرن انجام می شود، به گونه ای که چگونگی استحصال آن و کاربرد این ماشین آلات می تواند سبب بهبودی کیفیت محصول نهایی شود.

روش احیا

روش احیا، یکی از قدیمی ترین انواع روش های استحصال مس است. این روش، برای استحصال مس از سنگ های اکسیدی و پرعیار به کار می رود. اساس این روش، حذف کامل گوگرد از سنگ معدن مس و احیای بعدی آن توسط عوامل احیا کننده مانند کربن یا منوکسیدکربن قرار دارد. این روش، قدیمی به شمار می رود و امروزه به دلیل کمیاب بودن سنگ های اکسیدی پرعیار و همچنین مصرف سوخت و انرژی بالا، تلفات زیاد مس در سرباره و هزینه زیاد حذف ناخالصی ها، مورد استفاده قرار نمی گیرد.

روش تهیه مات

روش تهیه مات، یکی از انواع روش های استحصال مس است. در این روش سنگ های معدنی مس گوگرددار در کوره های ذوب به مخلوطی از سولفورهای مس و آهن که مات مس نام دارد، تبدیل شده و سپس توسط یک کنورتور (مبدل) به مس خام تبدیل می شود که بعد از تصفیه و ذوب کاتدی مس فلزی به دست می آید. این روش، به دلیل مصرف سوخت کمتر و همچنین درجه خلوص بالاتر مس خام، نسبت به روش احیا، اقتصادی تر بوده، مورد استفاده قرار می گیرد.

متالوژی مس از طریق تشکیل مات

در میان روش های استحصال مس، تهیه مات متداول ترین روش است که بر اساس دو اصل زیر استوار است؛ واکنش پذیری مس با گوگرد از سایر عناصر وجود در کانی بیشتر بوده، زودتر از عناصری مثل نیکل و کبالت و سرب می تواند سولفور تشکیل بدهد. آهن هم سریعتر از عناصر فوق با گوگرد وارد واکنش می شود، بنابراین مات مس معمولا سولفور دوگانه آهن و مس است که به سهولت از گانگ ها به صورت مذاب جدا می شود.

مقدار گوگرد موجود در سنگ معدن، عیار مات را تعیین می کند. مقدار بالای گوگرد نشانگر پایین بودن عیار مس است، بهترین حالت وقتی است که مقدار گوگرد 50-35 درصد مس کافی باشد. میل ترکیبی مس با اکسیژن کمتر از سایر فلزات و عناصر موجود است، بنابراین در محیط اکسیژنی پایدار است و به این ترتیب، از مات مس جدا می شود.