در بعضی ساختمان ها به دلیل اتصال سازه به ساختمان ها و مکان های مجاور نمی توان از روش های گفته شده برای کنترل نشست ساختمان استفاده کرد. در این صورت باید مراحل زیر را برای کنترل نشست انجام دهیم:
ارتفاع طول دستک باید در یکی از ضلع های آزاد بلندتر باشد.فاصله بین دستک ها را نیم متر کمتر در نظر می گیریم؛ مثلاً اگر در روش قبلی 2 متر بوده است حالا 1.5 در نظر می گیریم.برای اینکه بیشتر بتوانیم دستک های زیر پی را نگه داریم باید از شناژ فرعی استفاده کنیم.برای اتصال شناژهای فرعی و دستک های بتنی در قسمت آرماتور گذاری شناژ فرعی، از میلگردهای به شکل L به نام انتظار باید استفاده شود.بعد از حفر قسمت شناژ و ایجاد قالب مورد نظر، شناژ را باید با رعایت اورلب به میلگرد دستک وصل نماییم و بعد هم بتن ریزی انجام می شود. برای بتن ریزی باید نکاتی که در روش قبل گفته شد رعایت شود.
کنترل نشست ساختمان در اثر به وجود آمدن چاهک
گاهی اوقات خاک زیر ساختمان بیش از حد نرم است و یا عواملی دیگر باعث ایجاد حفره های در سطح زیر پی می شوند. اگر این حفره ها کوچک باشد می توان از آن ها صرف نظر کرد اما در صورت بزرگ بودن حفره می تواند حتی باعث ایجاد چاهک شده و دیوارهای ساختمان را در خودش فرو برد. در این صورت باید ابتدا پی ساختمان تعمیر شود و بعد از آن به سراغ دیوارها برویم و بقیه مراحل مانند توضیحات قبلی انجام خواهد شد.
ایجاد سیستم های زهکشی برای جلوگیری از نشست
گاهی اوقات عامل اصلی ایجاد نشست، رطوبت بیش از حد خاک یا کم و زیاد شدن نامنظم این رطوبت می باشد. این حالت بیشتر برای ساختمان هایی که نزدیک به سفره های آب زیرزمینی، قنات ها، چاه ها و منابع آبی ساخته می شوند اتفاق می افتد. در این حالت می توان با احداث زهکش های مناسب در اطراف ساختمان که رطوبت اضافی را خارج می کند از نشست ساختمان جلوگیری نمود.
سبک سازی ساختمان
در کنار همه راهکارهایی که توضیح دادیم اگر بتوان از همان اول ساخت سازه مورد نظر، بیشتر از مصالح سبک برای سازه استفاده نمود، وزن کل سازه کاهش پیدا می کند. در نتیجه بار اضافی برای پی ایجاد نشده و تا حد زیادی نشست کنترل می شود.