انواع نشست در ساختمان

همه نشست ها در سازه های مختلف به یک شکل اتفاق نمی افتد، بلکه بر اساس شرایط مختلف مکانی و زمانی سازه احتمال وقوع نشست ساختمان به شکل های مختلفی وجود دارد که به شکل زیر می باشند:

نشست یکنواخت

در این نوع نشست کل پایه و زیربنای ساختمان در همان نقاط با سرعتی برابر به پایین حرکت می کند. معمولاً در صورت ایجاد شکست یکنواخت هیچ نوع ترک خوردگی به نشانه نشست ایجاد نمی شود و در صورت ایجاد ترک، بسیار ناچیز هستند.

نشست دیفرانسیلی

نشست دیفرانسیلی یا نشست نامتقارن به معنای حرکت غیر یکنواخت خاک های زیرین است که با سرعت های مختلفی این اتفاق در نقاط متفاوت زیر ساختمان می افتد. این نوع نشست ساختمان معمولاً باعث بروز ترک خوردن ستون ها، سقف و حتی دیوارها می شود. به علاوه اگر در سازه مورد نظر از سیستم پی منفرد استفاده شده باشد، میزان سرعت نشست هر ستون با دیگری متفاوت خواهد بود که باعث افزایش خرابی های ناشی از نشست ساختمان خواهد شد.

جلوگیری از نشست ساختمان

اگر ساختمانی که دچار نشست شده باشد دارای دو یا سه طبقه است و نتوان با راهکارهای قبلی جلوی پیشرفت نشست را گرفت معمولاً از دستک زنی در سطح زیر پی برای نگهداری سازه استفاده می شود. مراحل انجام این روش به شکل زیر خواهد بود:

می توان کانالی با ابعاد مشخص حفر کرد که در آن طول دستک بتن کمتر از 2.5 متر، حداقل میزان عرض 40 سانتیمتر و حداقل ارتفاعش 60 سانتیمتر باشد.سپس مرکز دستک در وسط پی قرار می گیرد. مرکز دستک باید طوری قرار بگیرد که نصف طول دستک در یک سمت و نصف دیگر آن در سمت مخالف باشد.

در دو طرف سطح زیر کانال بتن گرم ریخته می شود و دیواری نیمه آجری می سازیم که نقش قالب را ایفا خواهد کرد. با این کار کانال برای بتن ریزی آماده می شود.بعد از انجام بتن ریزی باید به اندازه 10 سانتیمتر در بتن مش بندی شود و بتن ریزی تا ارتفاع لازم ادامه پیدا می کند. گاهی اوقات برای افزایش مقاومت بتن از آرماتوربندی هم استفاده می شود.بتن ریزی باید از طریق ویبره کردن انجام شود تا یک بتن کاملاً متراکم به دست بیاید؛ سپس سطح زیر حفره پی باید با دقت زیاد و مهارت پر شود.