انتخاب آلیاژ مناسب برای دستیابی به بهترین نتیجه ممکن

برنز و برنج کاربردهای بسیار گسترده ای دارند (ازجمله ساخت اجزای تولیدی کارخانه ها، نمونه محصول، ساخت جواهرات مختلف). آلیاژهای برنج حاوی مس و مقادیر مختلفی از روی هستند، در حالی که برنز شامل مس و آلومینیوم، قلع، منگنز و یا فلزات دیگر می باشد. با این حال، برای انتخاب بهترین آلیاژ باید به چه نکاتی توجه کرد؟

در مرحله اول، انتخاب آلیاژ مناسب بر اساس هدف و موقعیت مورد نظر انجام می شود. شما می توانید با در نظر گرفتن هدف اولیه کاربرد موردنظر، مواد دیگری که به طور منظم با آلیاژ در ارتباط خواهند بود، اولین قدم برای انتخاب آلیاژ مناسب را بردارید. سپس با حذف تمامی گزینه های فرعی به بهترین و مناسب ترین نوع برنز یا برنج برای هدف خود خواهید رسید. علاوه بر این، برای انتخاب برنج و برنز مناسب موارد دیگری نیز وجود دارند که در اینجا با برخی از آن ها آشنا خواهید شد.

مقاومت

برخی آلیاژها از جمله قلع، در مواجهه با آب و یا رطوبت هوا دچار خوردگی و زنگ زدگی نمی شوند. آلیاژهای دیگر، از جمله برنز آلومینیوم و برنز سیلیکون مقاومت سایشی بیشتری دارند و در برابر خوردگی نیز مقاوم هستند.

قدرت

قدرت یکی از شاخص های بسیار مهم برای بسیاری از تولیدکنندگان است. یکی از دلایل استفاده از برنج و برنز در خطوط تولیدی مربوط می شود به مقاومت کششی بسیار عالی این آلیاژها در زمان کار سرد. مقاومت کششی برنج در زمان آنیل شدن، 53 Ksi (یا 365 Mpa) و در زمان نورد سرد، 88 Ksi (یا 607 Mpa) می باشد. برنز فسفر نیز دارای مقاومت کششی 50 Ksi (یا 345 Mpa) در حالت آنیل و 92 Ksi (یا 635 Mpa) در زمان نورد سرد است. از کاربردهای آلیاژ برنج می توان به ورق برنج اشاره کرد.

رسانای گرما و حرارت

برای ساخت برخی محصولات خاص، از جمله لوازم خانگی باید از آلیاژی استفاده شود که طبیعت رسانای آن موجب رد شدن و انتقال جریان های الکتریکی و یا حرارت از ابزار شود. هر یک از آلیاژهای برنج و برنز، مقیاس استاندارد بین المللی مشخصی برای مقاومت الکتریکی دارند که نشان دهنده سطح رسانایی آن هاست. هرچه این مقیاس بیشتر باشد، رسانایی گرما و حرارت آلیاژ بهتر خواهد بود. سطح رسانایی برخی آلیاژهای برنج، برنزهای فسفر و برنج قلع از 25% تا 50% متغیر است.