حدود 5 درصد از پوسته کره زمین از سنگ آهن تشکیل شده است. پس از استخراج این سنگ، آن را با عناصر دیگری مانند کربن، کروم و نیکل و غیره ترکیب کرده و به صورت آلیاژ در صنایع مختلف استفاده می کنند. آلیاژ ساخته شده از سنگ آهن به مراتب ویژگی های بهتری نسبت به آهن خالص دارد. یکی از این آلیاژها که در صنایع گوناگون کاربرد بسیار گسترده ای دارد، فولاد است. در مراحل صنعتی که روی فولاد انجام می شود، پس از برش کاری ها، خاک آهن بر جای می ماند.
خاک آهن (براده آهن یا خاک برش آهن) همان پودر و یا خاکه ای است که در مرحله برش کاری آهن و فولاد یا پس از انجام عملیاتی مانند مته کردن و سوهان زدن قطعات فولادی از قطعه فولادی جدا شده و اصطلاحاً جزئی از ضایعات فولاد محسوب می شود. گاهی دیده می شود که به خاک آهن، سوده آهن نیز گفته می شود.
خاک آهن در واقع در صنعت فولاد جزء ضایعات محسوب می شود ولی ذکر این نکته حائز اهمیت است که امروزه از همین مواد پرت و ضایعات دوباره استفاده می کنند و این مواد کاربردهای گسترده ای در صنعت دارد. استفاده مجدد از خاک آهن بسیار خوشحال کننده است زیرا پرتی قطعات فولادی را در صنایع مختلف به حداقل و یا صفر می رساند.
گاهی پیش می آید که در مرحله برش کاری و سایر مراحلی که روی قطعات فولادی انجام می شود، به جای خاک آهن، اشک برش فولاد حاصل می شود و این به دلیل حرارتی است که در محل وجود دارد و باعث ذوب شدن براده ها می شود.خاک آهن یا پودر آهن به دو صورت احیا نشده و احیا شده در صنعت استفاده می شود. نوع احیا نشده آن به رنگ زغالی و سیاه است و به صورت اکسید است و پس از طی مراحل احیا به رنگ خاکستری در می آید.