خوردگی باعث کاهش سطح مقطع مفید میلگرد شده، ناپیوستگی های مقطعی در میلگرد ایجاد کرده و در نتیجه مقاومت کششی و مقاومت فشاری میلگرد و چسبندگی میلگرد به بتن را کاهش می دهد. در اثر خوردگی میلگرد، اضافه حجمی تا چند برابر حجم اولیه فولاد ایجاد می شود.
تنش های ناشی از نیروهای مولکولی حاصل از این اضافه حجم منجر به ترک خوردگی بتن، افزایش نرخ نفوذ عوامل خورنده، تسریع خوردگی و نهایتاً تخریب کامل سازه بتنی می شود. زمان شروع خوردگی، شدت خوردگی و سن تخریب بتن ناشی از خوردگی میلگردها بستگی به عوامل مختلفی از قبیل:
خوردگی بتن آرمه در برابر یون کلر
یون های کلراید (Clˉ) معمولاً در محیط های دریایی و همچنین در املاح نمک بکار رفته در یخ زدائی جاده ها، پل ها و … موجود است. طبق تئوری غشا اکسید، یون های کلراید آسانتر از یون های دیگر در لایه اکسید محافظ نفوذ کرده و باعث آسیب پذیری فولاد در مقابل خوردگی بتن آرمه می شوند. گرچه کلرایدها مستقیماً عامل آغاز خوردگی هستند، ولی به نظر می رسد که تنها نقش غیر مستقیمی در نرخ خوردگی بتن آرمه پس از آغاز آن دارند.
عوامل اصلی کنترل نرخ خوردگی خوردگی بتن آرمه، حضور اکسیژن، مقاومت الکتریکی و رطوبت نسبی بتن، PH و دما است. وجود کلرید آزاد در بتن می تواند به لایه ی حفاظتی غیر فعالی که در اطراف آرماتورها قرار دارد آسیب وارد نموده و آن را از بین ببرد.
خوردگی کلریدی وقتی حاصل می شود که مقدار کلرید موجو در بتن بیش از 0/6 کلیوگرم در هر متر مکعب بتن است. ولی این مقدار به کیفیت بتن نیز بستگی دارد. خوردگی آبله رویی حاصل از کلرید موضعی و عمیق است که این عمل در صورت وجود یک سطح بسیار کوچک آندی و یک سطح بسیار وسیع کاتدی به وقوع می پیوندد که خوردگی آن نیز با شدت بسیار صورت می گیرد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
