از جمله عواملی که می تواند منجر به خوردگی بتن و آرماتورهای فولادی شده و در سرمای شدید موجب ترک خوردن بتن شود، نفوذ آب به داخل بتن است. بتن هر چند از ترکیب دانه های سنگی، سیمان و آب است ولی اغلب مستعد خرابی با نفوذ آب و ترکیبات شیمیایی است.
از این رو ضریب تروایی بتن فاکتور مهم در پیش بینی دوام بتن است. یکی از راه حل هایی که به منظور کاهش نفوذ پذیری و افزایش دوام بتن به کار می رود، استفاده از مواد پوزولانی به عنوان مواد متشکله بتن، که میکروسیلیس یکی از مواد پوزولانی است که در ترکیب با مواد فوق روان کننده به صورت ژل به کار می رود. یکی از فاکتورهای دوام بتن تعیین ضریب نفوذ پذیری بتن در مقابل آب است.
دستگاه آزمایش نفوذ پذیری پس از اعمال فشار سلولی مناسب به جداره یک نمونه، فشاری کمتر از آن را به عنوان فشار آب داخلی اعمال کرده که از منافذ بتن عبور کرده و به طور مستمر میزان آب ورودی توسط سسنسور، اندازه گیری و حجم آب ورودی و آب خروجی از سطح انتهایی نمونه با استوانه مدرج اندازه گیری و ثبت می شود.
پس از اشباع کامل نمونه که با تثبیت وضعیت دبی مشخص می شود، می توان مقدار آب عبور از نمونه را بر زمان مربوطه تقسیم و دبی عبوری را محاسبه کرد.ژل میکروسیلیس به مقداره 5% الی 8% وزن سیمان مصرفی به بتن، هنگام ساخت بتن نفوذ ناپذیر در بچینگ یا پس از ساخت بتن الیافی در تراک میکسر اضافه می شود.
هنگام اضافه کردن ژل میکروسیلیس در تراک میکسر باید از اختلاط کامل آن در بتن الیافی مطمئن شد. تجربیات و آزمایشات، نشان داده، مخلوط کردن ژل میکروسیلیس در تراک میکسر، به 3 الی 5 دقیقه زمان احتیاج دارد. برای اطمینان بیشتر، گاهی ژل میکروسیلیس در کارگاه ها به صورت دو جزئی مصرف می شود که نتیجه بسیار بهتری می دهد.