روش های تولید، اجرا و نگهداری مخلوط آسفالت سرد

تولید مخلوط آسفالت سرد، به دو روش کلی اختلاط در محل و کارخانه انجام می شود. در روش اختلاط آسفالت سرد مخلوط در محل، اختلاط قیر و مصالح در محل به صورت های مختلفی می تواند انجام گیرد که عمده آنها عبارتند از اختلاط سیار، مخلوط کننده چرخشی، اختلاط با گریدر، اختلاط با دستگاه های بازیافتی هستند. این روش، اغلب به منظور تقویت و تثبیت روسازی موجود و استفاده از مصالح آن در محل انجام می شود. روش دیگر تولید آسفالت سرد، اختلاط در کارخانه آسفالت است.

اجرای مخلوط آسفالت سرد در محل

مصالح سنگی آسفالت سرد مخلوط در محل معمولاً مصالح موجود در سطح راه یا مصالحی است، که به محل مصرف حمل و به مقدار لازم در سطح آماده شده راه، ریسه یا کپه می شود. ابعاد ریسه یا فاصله کپه های مصالح سنگی باید به گونه ای باشد که بتوان مقدار قیر (امولسیون یا محلول) که روی آن پخش می شود، تعیین نمود. همچنین بتوان ضخامت مورد نیاز را در طول راه پس از اختلاط با قیر و پخش آسفالت سرد مخلوط در محل به دست آورد.

ریسه کردن مصالح

سطح راه قبل از حمل مصالح برای ریسه کردن باید آماده سازی و تمیز شود. دانه بندی مصالح حمل شده باید با مشخصات مطابقت داشته و در صورتیکه از اختلاط دو یا چند نوع سنگدانه استفاده می شود، بعد از اختلاط کامل دانه بندی مخلوط کنترل شود.در مواردی که از مصالح سنگی موجود در سطح راه (مصالح بستر موجود شنی راه) برای ساختن آسفالت سرد مخلوط در محل استفاده می شود، ابتدا باید سطح راه تا عمق حداکثر 25 درصد بیشتر از ضخامت آسفالت مورد نظر شخم زده شود.

سپس مصالح شخم زده شده به خوبی مخلوط می شوند تا مصالح یکنواختی به دست آید. هرگاه مقدار مصالح سنگی برای ساختن آسفالت سرد مخلوط در محل کافی نباشد، باید مقدار لازم مصالح سنگی به آن اضافه و به خوبی مخلوط شود تا دانه بندی مخلوط مصالح سنگی منطبق با دانه بندی مورد نظر مصالح سنگی آسفالت سرد مخلوط در محل شود.

مقدار مصالح آماده شده قبل از قیرپاشی روی آن باید برای ضخامت لایه آسفالتی مورد نظر کافی باشد. و در نهایت این مصالح با قالب ریسه در طول راه به نحوی انبار شود که شکل هندسی ذوزنقه ای داشته و حجم یا وزن آن در هر متر طول راه ثابت و یکنواخت باشد.

پخش قیر و اختلاط

پخش قیر به مقدار محاسبه شده در طرح روی مصالح ریسه شده توسط قیرپاش یا دستگاه اختلاط سیار انجام می شود. در هر حالت سرعت حرکت به گونه ای تنظیم می شود که مقدار قیر مخلوط آسفالت در محل در محدوده رواداری قرار گیرد. قیر محلول در موقع پخش تا درجه حرارت لازم گرم می شود.

در این درجه حرارت کندروانی باید در محدوده 20 تا 120سانتی استکس باشد و تا موقعی که کندروانی به 300 سانتی استکس نرسیده باید عمل اختلاط تکمیل شود. مواد فرار موجود در قیرهای محلول موجب می شود تا موقعی که عمل اختلاط در محل کامل می شود، قیر نسبتاً روان و سیال باقی بماند. هیچ گاه درجه حرارت سنگدانه ها در سایه و در جریان اختلاط نباید کمتر از 10 درجه سانتیگراد و رطوبت آنها بیش از 3 درصد باشد.