اثرات ضد یخ بتن

برای اجتناب از اثرات نامساعد یخ زدگی در بتن تازه، رعایت بعضی از نکات لازم است. درجه حرارت در زمان بتن ریزی را می توان به وسیله گرم کردن مواد متشکله مخلوط افزایش داد. آب به آسانی حرارت داده می شود، با داغ نمودن آب درجه حرارت بتن به اندازه کافی افزایش می یابد. بهتر است که بتن در حرارت 7 تا 12 درجه سانتی گراد گیرش نماید و در طی سه روز بعدی حرارت بتن کمتر از حدود 10 درجه سانتی گراد نشود.

یخ زدگی بستگی به روند و ادامه تغییرات درجه حرارت دارد و زمانی که کاهش درجه حرارت همراه با باد باشد، شدیدتر خواهد شد. هنگامیکه مقداری آب یخ می زند غلظت یون داخل آب یخ نزده و نقطه انجماد بالا می رود. منافذی که به اندازه کافی داخل آن آب است یخ می زند در نتیجه هیدراتاسیون کاملاً متوقف می شود و بنابراین استحکام بتن، نیروهایی که به وسیله انبساط یخ تولید می شوند(حجم یخ اشغالی حدود 9٪ بیشتر از آّب) ممکن است در یکپارچگی طولانی مدت بتن زیان آور باشد.

باید توجه داشت که بتن گرم در بستر سرما، گرما از دست می دهد و افت دما پیدا می کند. دانستن این مسئله بسیار مهم است که اگر ساختار به دلیل کیورینگ و محافظت نامناسب دچار خرابی شده باشد رسیدن بتن به مقاومت 28 روزه مخصوص بی فایده خواهد بود.

بتنی که از یخ زدگی محافظت شده است تا وقتی که به مقاومت فشاری حداقل 3٫45Mpa برسد به دلیل قرار گرفتن در معرض یک چرخه یخ زدگی تنها دچار خرابی نمی شود. بتنی که محافظت می شود یا احتمالاً عمل آوری می شود علی رغم قرار گرفتن در معرض هوای سرد به مقاومت نهایی می رسد. به جز در گرما و محوطه حفاظتی، نیازی به تأمین رطوبت خارجی برای عمل آوری در زمان هوای سرد نیست یا این نیاز کمتر است.

با افزودن ضدیخ بتن به مخلوط بتن هیدراتاسیون کلسیم آلومینات سیمان سرعت می گیرد. حرارت حاصل به تند کردن گیرش بتن و تقلیل خطرات ناشی از افت سریع دمای محیط کمک می کند. اضافه نمودن ضد یخ به مخلوط بتن از مقدار آب مورد نیاز با توجه به اسلامپ ثابت کم می کند. بدین ترتیب فشردگی و تراکم بتن تازه و پایداری بتن سخت شده در مقابل سیکل های انجماد و ذوب افزایش می یابد.