برای بعضی آب های اسیدی یا آهکی، اهمیت ترکیب شیمیایی و درجه حرارت آب نیز ممکن است به اندازه اهمیت وجود اکسیژن باشد. سرعت جریان آب نیز موثر است. بسیاری از آب های طبیعی حاوی هوا و مقداری کافی اکسیژن برای به وجود آوردن خورندگی است.
خورندگی در آب هایی که به مصارف صنعتی می رسند نیز غالباً به علت وجود اکسیژن است. هنگامی که مقدار اکسیژن به صفر می رسد مانند آب رودخانه های آلوده و بندرگاه ها، خورندگی ممکن است در اثر فعالیت باکتری به وجود آید.
خورندگی داخلی لوله های آهنی ممکن است قشر بر آمده ای از زنگ در داخل لوله به وجود آورد که در نیتجه میزان اکسیژن را در یک محل محدود نموده و باعث به وجود آمدن خورندگی در اثر تفاوت مقدار اکسیژن می شود. شرایط غیر هواپذیر که مناسب برای رشد باکتری است در زیر این قشر به وجود آمده و فولاد به طرز شدیدی خورده می شود.
میزان خورندگی
ترکیب آهن یا فولاد در حد معمولی که برای ساختن ابنیه فنی به کار می رود اثر بسیار کمی در مقاومت آنها د ر مقابل خورندگی در خاک دارد. در غالب خاک های معمولی مقدار کلی خورندگی که از روی حد متوسط خورندگی در وزن، در واحد سطح به دست می آید به ندرت از 75 میکرون در سال تجاوز می کند.
خوردنگی در اثر اعمال شیمیایی خیلی سریعتر از حمله کلی است یعنی حدود ده برابر بیشتر است. میزان خورندگی 1/5 میلمیتر در سال برای خطوط لوه گزارش شده است. ولی تجربه نشان داده که مقدار خوردنگی در اثر اعمال شیمیایی و مقدار خورندگی کلی به مرور زمان کمتر می شود.