قشر اکسید
ضخامت فولاد یو قسمت هایی که به وسیله نورد گرم ایجاد شده اند معمولاً از یک لایه قرمز متمایل به آبی اکسید آهن پوشانده شده اند. این لایه به قشر اکسید یا Millacale معررف است. ضخامت و قدرت چسبندگی این قشر اکسیدی بر حسب نوع و اندزه قسمت مربوط و شرایط نورد تغییر می کند. ضخامت 25 تا 50 میکرون در روی صفحات فولاد نرم معمولی است.
ولی گاهی به علت شرایط حرارتی یا نوع آهنگری یا هنگامیکه صفحه را برای خم کردن به درون کوره می برند، ضخامت این لایه ممکن است به 0/5 میکرون نیز برسد. قشر اکسید به ندرت به طور کامل و مداوم به فلز می چسبد، معمولاً بعد از نورد هنگامیکه فولاد سرد می شود این لایه به مقدار زیاد ترک خورده و ورقه ورقه می شود. و ممکن است که در طی عملیات بعدی از فلز جدا شود.
این حالت ممن است حتی بعد از رنگ کردن فلز نیز اتفاق بیفتد. در نتیجه قشر اکسید پایه سالمی برای لایه محافظ نیست. علاوه بر این چون پتانسیل قشر اکسید در محلول های رقیق آبی چند دهم ولت بیش از فولاد عریان است وجود آن در روی سطح فولادی باعث ایجاد یک پیل خورندگی می شود و در نقاطی که قشر اکسید شکسته شده است فولاد دچار خورندگی می شود.
پوسته ریخته گر ی
پوسته ریخته گری در روی چدن در نتیجه فعل و انفعال لایه خمیری سیلیسی با فلز گرم به وجود می آید. خاصیت چسبندگی این لایه یا پوسته بیش از قشر اکسید است و غالباً محافظتی برای فلز ایجاد می کند. آهن نورد شده و آهن ریخته شده که دارای ترکیبات یکنوع باشد، هنگامی که قشر اکسید و یا پوسته ریخته گری آنها ریخته شود با سرعتی یکسان خورده می شود.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
