جهت محافظت شمع های بتنی در برابر خوردگی بر حسب نظر دستگاه نظارت با توجه به شرایط پروژه و توجیه اقتصادی طرح باید از یکی از روش هایی مانند افزایش ضخامت شمع، اندود قیری، اپوکسی، رنگ زدن، افزایش پوشش بتنی، آبکاری فلزی یا حفاظت کاتدی بهره جست.
با توجه به سرعت خوردگی در محیط و طول مدت سرویس دهی، می توان ضخامت بدنه شمع را افزایش داد. این مقدار افزایش ضخامت به ضخامت فداشونده موسوم است. قبل از آنکه اندود کردن انجام شود، سطح فولاد باید کاملاً تمیز شود.
اندود قیری (به عنوان روش حفاظت) باید مورد تایید مشاور یا دستگاه نظارت باشد.شمع های فولادی بدون کلاهک بتنی باید توسط یک اندود قیری به اندازه 1 متر پایین و 300 میلیمتر بالای سطح نهایی زمین پوشیده شوند. شمع هایی که به کلاهک بتنی متصل هستند باید تا یک متر زیر تراز کلاهک قیر اندود شوند.
ملاحظات جابه جایی و انبارکردن شمع های بتنی
شمع های بتنی باید به گونه ای انبار و جابجا شوند که دچار آسیب دیدگی نشوند. برای جلوگیری از آسیب دیدگی، شمع ها باید به صورت افقی بلند و جابجا شوند. شمع ها باید توسط کابل های مناسب و از نقاطی بلند شوند که کمترین تنش های اضافی خمشی در آنها ایجاد شود.
پبتن ریزی شمع های بتنی
تا قبل از ساخت و تهیه قفسه آرماتورها و جاگذاری مناسب آن در قالب نباید بتن ریزی صورت گیرد. بتن ریزی شمع باید به صورت یکپارچه انجام گیرد. پیمانکار موظف است قبل از اقدام به بتن ریزی، دستگاه نظارت را مطلع سازد تا وضعیت قالب، آرماتورگذاری، پوشش کافی بتن و سایر جزئیات که در نقشه های اجرایی درج شده را کنترل نماید. بتن ریخته شده باید توسط ویبره مناسب به صورت کامل متراکم شود. استفاده از ویبره نباید به اندازه ای باشد که مصالح بتن از هم جدا شوند.
عمل آوری و حفاظت از بتن
قالب ها نباید زودتر از 24 ساعت پس از عملیات بتن ریزی باز شوند. شمع ها باید حداقل به مدت 7 روز، تا موقعی که بتن حداقل دو سوم مقاومت 28 روزه را کسب نماید، در روی سکوی بتن ریزی باقی بمانند. در صورتیکه برای عمل آوردن بتن شمع ها از حمام بخار استفاده شود با تصویب دستگاه نظارت می توان شمع ها را بعد از 24 ساعت از محل ساخت بلند کرد.