مبدل حرارتی مستغرق:
مبدل حرارتی مستغرق در واقع از ردیفی از کویل های مستقیم، مارپیچی، U شکل و غیره تشکیل شده که داخل یک مخزن نسبتا بزرگ که حاوی یک سیال دیگر است غوطه ور می شود.
جریان سیال از درون کویل عبور کرده و از طریق دیواره کویل با سیال موجود در مخزن تبادل حرارتی انجام می دهد. ساختار آن ساده و دسترسی به کویل ها جهت پاکسازی همواره وجود دارد.
این مبدل ها در واقع مانند مبدل حرارتی پوسته و لوله است که مخزن در واقع نقش پوسته را بازی می کند. طبیعی است که مبدل حرارتی پوسته و لوله راندمان بیشتری نسبت به مبدل حرارتی مستغرق دارد ولی در برخی کاربردها فقط می توان از نوع مستغرق استفاده نمود. مخزن نیز می تواند شامل لوله ورودی و خروجی باشد که جریان عبوری از آن تحت کنترل است.
یک مثال خوب از مبدل حرارتی مستغرق می توان به منبع کویل دار داخل موتورخانه که وظیفه آن ایجاد آبگرم بهداشتی است، اشاره کرد. در منبع کویل دار یک کویل حاوی جریان آب داغ که به بویلر متصل است، درون منبع بزرگی از آب آشامیدنی قرار می گیرد تا آن را گرم کرده و به مصارف داخل ساختمان با پمپ ارسال کند.
برای افزایش نرخ انتقال حرارت، یکی از روش ها استفاده از فین (پره) بر روی لوله های کویل (لوله پره دار) است.
این فین ها سطح تبادل کننده گرما را افزایش داده و باعث افزایش نرخ انتقال حرارت می شوند. معمولا از درون کویل، سیال داغ (مایع یا گاز و بخار) عبور کرده و حرارت خود را به مایع یا گاز سرد منتقل می کند. (هر چند برعکس این حالت نیز امکان پذیر است).
بیشترین موارد کاربرد مبدل حرارتی مستغرق:
جنس کویل ها با توجه به نوع سیال باید مقاومت کافی در برابر رسوب و خوردگی ناشی از ذرات موجود در سیال را داشته باشد. در ضمن باید ضریب انتقال حرارت بالایی نیز داشته باشد تا راندمان مبدل حرارتی مستغرق را افزایش دهد.
برای مثال مس پس از نقره بیشترین ضریب هدایت حرارتی را دارد و مقدار آن حدودا 28 برابر استیل ( فولاد ضد زنگ) است و بنابرین معمولا از لوله های مسی در ساخت کویل استفاده می شود ( مبدل حرارتی مسی) ولی در برخی موارد با توجه به نوع سیال از جنس های دیگر مانند آلومینیوم، استیل، آلیاژ نیکل و... نیز استفاده می شود.