اطلاعات جمع آوری شده از بررسی وضعیت موجود ساختمان باید در تهیه ی مدل تحلیلی ساختمان و برآورد رفتار لرزه ای آن مورد استفاده قرار گیرد. هرگاه در بازرسی وضعیت موجود، هیچ گونه خسارت، تغییر و یا انحرافی در مقایسه با نقشه های اجرایی مشاهده نشود، در مدل سازی، مقاطع اعضا کاملاً مطابق با نقشه های اجرایی در نظر گرفته خواهند شد. اما در صورت وجود تفاوت و یا موجود نبودن نقشه های اجرایی، مبنای مد ل سازی بر اساس ابعاد اندازه گیری شده در بازرسی وضعیت موجود خواهد بود.
بهسازی پی
روش انتخابی برای بهسازی پی باید هماهنگ با روش بهسازی ساختمان و ضوابط و اصول کلی باشد. این هماهنگی به معنی تضمین این مساله است که بهسازی مجموعه ی سازه و پی منجر به تامین سطح عملکرد سازه تحت سطح خطر انتخابی می شود. هنگامیکه اجزا ی جدیدی به سازه اضافه می شود، پی این اجزا در مدلسازی پی ساختمان باید در نظر گرفته شود.
اگر روش بهسازی پی به گونه ای است که هر بخش از پی بهسازی شده نوعی از بارها را تحمل می کند (مثلا بر بخش قدیمی بارهای ثقلی و بر بخش جدید بارهای زلزله وارد می شود)، باید این بخش ها به نحو مناسب و به طور مجزا مدلسازی شوند. اثرات بهسازی پی روی سختی، مقاومت و انعطاف پذیری آن باید در مدل تحلیلی سازه ی بهسازی شده در نظر گرفته شوند. سازگاری اجزای جدید و موجود باید تحت تغییر مکا ن های متناسب با سطح عملکرد انتخابی کنترل شود.
زمین لغزش و سنگ ریزش
زمین لغزش به حرکت توده ای خاک یا سنگ برروی شیب ها به سمت پایین دست و سنگ ریزش به فرو افتادن قطعات کوچک تا بسیار بزرگ سنگ اطلاق می شود. بروز زمین لغزش می تواند باعث ناپایداری کلی یا تخریب ساختمان یا حرکت کلی یکسان یا متفاوت شالوده ساختمان شود. ارزیابی پتانسیل این مخاطرات نیازمند آگاهی کامل از شرایط ژئوتکنیکی لایه ها و سازندهای مختلف زمین است. در صورت حصول تمامی موارد ذیل، نیازی به بررسی پایداری شیب محل پروژه از نظر زمین لغزش و سنگ ریز ش نیست.